ตอนที่ 97 ที่นี่ก็เป็นบ้านของฉัน # 2

912 คำ

ตอนที่ 97ที่นี่ก็เป็นบ้านของฉัน # 2 พออารยาเดินเข้ามาในแผนกของตัวเอง เธอก็เจอกับสายตาของเพื่อนร่วมงานที่มองเธอแปลก ๆ จนทำให้หญิงสาวรู้สึกประหม่า เพราะคิดว่าพวกเขาคงเห็นที่เธอนั่งรถมากับชานนท์ในวันนี้ พอเดินมาที่ห้องของตัวเอง อารยาก็ต้องต้องใจมากยิ่งขึ้นเมื่อในห้องทำงานของเธอตอนนี้โล่งโปร่ง ไม่มีอะไรหลงเหลือเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ทั้งโต๊ะทำงาน ทั้งตู้จัดเก็บเอกสารหายไปหมด อารยามองดูรอบ ๆ ห้องด้วยความตกใจ เธอไม่รู้ว่าเธอทำผิดอะไร บริษัทถึงยึดของทุกอย่างไปแบบนี้ “ขอโทษนะคะ ของในห้องอายหายไปไหนหมดคะ” อารยาเดินออกมาถามพนักงานที่นั่งตรงหน้าห้องเธอด้วยน้ำเสียงสุภาพ เธอมักจะให้เกียรติเพื่อนร่วมงานแบบนี้เสมอ แม้ตัวเองจะมีตำแหน่งที่สูงกว่า ทำให้ตอนนี้ทุกคนในแผนกเริ่มมองเธอเป็นมิตรมากยิ่งขึ้น “อ้าว! หนูอายยังไม่ขึ้นไปข้างบนอีกเหรอ” พนักงานยังไม่ทันได้ตอบ เสียงทนงค์ศักดิ์ที่กำลังเดินเข้ามาทักทายอารยาข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม