CHAPTER 18
“ยังไม่นอน?”
ถ้านอนไม่พร้อมหน้ากันก็อย่าหวังว่าอีตูนคนนี้จะนอน อันนี้พูดจากเรื่องจริงล้วนๆ ไม่รู้ว่าพี่ตามเคยสังเกตฉันหรือเปล่าตลอดเวลาที่ผ่านมาในช่วงหลายปีในการใช้ชีวิตคู่ร่วมกันไม่มีคืนไหนฉันจะนอนก่อนเลยสักครั้งเดียวนอกจากเหน็ดเหนื่อยจากการท่องหนังสืองีบหลับไปสักพักพอตื่นสายตาก็ค้นหาพี่ตามส่วนถ้าคืนไหนกลับดึกฉันก็จะรอ รออยู่แบบนั้นไม่ว่าจะกี่ชั่วโมงพอได้ยินเสียงรถเข้ามาการทำทีแกล้งตื่นก็เกิดขึ้น
แกล้งทำทีไม่สนใจลงไปหาน้ำดื่ม
มันเป็นแบบนี้มาตลอดด้วยซ้ำไปไม่เคยเปลี่ยนแปลง
“อ้อ... เอ่อ พึ่งส่งต้องตาที่ห้องแม่ค่ะ” หึ ไอ้อาการฉันเก็บไม่อยู่แบบนี้มีเหรอที่พี่ตามจะไม่สงสัยแต่ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะไม่มีประโยคคำถามเอ่ยขึ้นมีแต่ยื่นแก้วในมือให้ จะมาไม้ไหนกันแน่มาแบบนี้บอกตรงนี้ว่าเกินตั้งรับได้เพราะดูไม่ออกว่าภายใต้ความนิ่งเงียบด้านในไม่สามารถเห็นได้ความจริงแล้วจะเป็นยังไงลักษณะแบบไหน
