จิรัชยาไม่แน่ใจว่าตัวเองรู้สึกตัวตื่นขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่เพราะสาเหตุอะไร รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้ดวงตากลมโตได้ลืมขึ้นแล้ว และกำลังกวาดมองไปรอบๆ สถานที่ที่แสนแปลกตา
มือเล็กยกขึ้นกุมศีรษะเอาไว้ พร้อมกับนิ่วหน้าเล็กน้อยเมื่อรู้สึกหนักอึ้งในสมองราวกับถูกก้อนหินถ่วงเอาไว้ ความทรงจำเลือนรางราวกับรูปภาพสีขาวดำที่เต้นระริกอยู่ในความทรงจำ ทำให้หล่อนรู้ว่าเมื่อคืน องค์หญิงมารีอาห์ให้หล่อนดื่มน้ำสีสวยซึ่งแท้จริงแล้วมันคือแอลกอฮอล์เข้าไปหลายแก้ว ถึงแม้มันจะเป็นเพียงแก้วเล็กๆ แต่กับคนที่ไม่เคยแตะต้องของมึนเมามาก่อนอย่างหล่อน ทำให้มึนเมาได้อย่างง่ายดาย หล่อนจำอะไรไม่ได้อีกหลังจากดื่มแก้วสุดท้ายเข้าไป
แล้วที่นี่ที่ไหนกัน?
หญิงสาวกวาดตามองสำรวจรอบๆ ตัวอย่างพิจารณาอีกครั้ง ดวงหน้างามค่อยๆ ซีดไร้สีเลือดมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อสายตาเลื่อนมาจับจ้องยังที่นอนข้างตัว เตียงนอนกว้างใหญ่ที่ถูกปูเอาไว้ด้วยผ้าสีทองที่สั่งท
