"Morning ครับที่รัก"
“อ๊ะ!!”
“ชื่นใจจัง”
“พี่ธามปล่อยน้องเลยนะ ปล่อย เข้ามาได้ยังไงเนี่ยห่ะ!!”
พิมนดาที่ถูกธามขโมยหอมแก้มและกอดรัดอยู่บนที่นอนก็ดิ้นขัดขืนและโวยวายใส่ธามซะยกใหญ่
“อย่าดิ้น เดี๋ยวตื่น”
“ก็พี่ตื่นแล้วไงปล่อยน้องเลยนะปล่อย!!"
พิมนดาโวยวายใส่ธามอีกทีก็เขาไม่ยอมปล่อยเธอแถมยังมาห้ามเธอไม่ให้ดิ้นอีกทั้งที่เขาตื่นก่อนเธอแล้วแท้ๆ
“พี่ไม่ได้หมายถึงพี่ที่ตื่นพี่หมายถึง....”
ธามพูดถึงตรงนี้แล้วหยุดไปพร้อมกับก้มลงมองไปยังจุดกลางกายชายของเขา
“ตรงนี้ต่างหาก”
“พี่ธาม!! พูดะไรเนี่ยน่าเกลียดที่สุดเลย”
พิมนดายกมือขึ้นมาปิดตาแทบไม่ทันแล้วก็โวยวายใส่ธามซะยกใหญ่ที่ได้ยินเขาพูดจาแบบนี้พร้อมกับมองไปที่เป้าของตัวเอง หลังจากที่โวยวายใส่ธามเสร็จพิมนดาที่โมโหอยู่ก็จิกเล็บลงไปที่หน้าท้องที่มีกล้ามเป็นลอนๆ ของธามอย่างแรง
“โอ้ย!! หยิกพี่ทำไมเนี่ยเจ็บ”
ธามเผลอปล่อยตัวพิมนดาในอ้อมกอดแล้วเอามื
