หลังจากออกจากร้านขายมีด หลานฮุ่ยเจินขอให้คนขับรถม้าพาไปที่ร้านขายหนังสือ “ข้าอยากได้ตำราแพทย์ มีร้านขายหนังสือร้านใดที่ขายตำราแพทย์หรือไม่?” “มีร้านขายหนังสือร้านหนึ่งเป็นร้านที่ใหญ่มากๆ อยู่ตรงหัวมุมตรอกด้านโน้นขอรับ” “อืม ช่วยพาข้าไปที” คนขับรถม้าพาหลานฮุ่ยเจินและบ่าวหญิงชายของนางมาถึงที่ร้านขายหนังสือ คนงานของร้านเป็นสตรีวัยกลางคนออกมาต้อนรับ เถ้าแก่เจ้าของร้านนั่งอยู่ด้านใน เขากำลังสาละวนกับหนังสือกองโต “คุณหนูท่านนี้ มีสิ่งใดให้ทางร้านของเรารับใช้หรือไม่เจ้าคะ ไม่ว่าหนังสือชนิดใด ร้านเรามีหมดทั้งสิ้น ทั้งนิยายประโลมโลกชื่อดัง ทั้งที่ออกมาใหม่ และที่มีขายมานานแล้ว หรือท่านอยากจะได้ตำราเรียน ตำราสอบจ้วงหยวน เราล้วนมีทั้งสิ้น?” นางเอ่ยถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “ข้าอยากได้ตำราการแพทย์ ร้านเจ้ามีหรือไม่?” หลานฮุ่ยเจินสอดส่ายสายตามองหา หญิงลูกจ้างทำท่าทางลังเล “เอ่อ คุณหนูท่านนี้ ปกติ