“อ๋อ…คุณอารญาเสนอมาได้เลยค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะนำเรื่องไปเรียนท่าน แล้วจะมาแจ้งผลอีกที” หลังจากชะโงกหน้าข้ามโต๊ะมามองสัญญาที่สาวรุ่นลูกยื่นให้ดูนิภาก็เอ่ยอย่างเป็นงานเป็นการ
“ซักผ้ามันออกจะนอกเหนือจากงานครัวสักหน่อย ฉะนั้นอายจึงขอเพิ่มค่าแรงตรงส่วนนี้ค่ะ ถ้าอยากให้เอาผ้าลงเครื่องอายขอคิดเพิ่มตัวละสองร้อย”
หญิงสาวเสนอด้วยท่าทางนิ่งๆ ก็เธอไม่สะดวกใจที่จะทำอะไรนอกเหนือจากงานครัวที่ตนถนัด การไปหยิบจับเสื้อผ้าของคนอื่นใช่จะเป็นเรื่องดี ฉะนั้นหากบุคคลปริศนา ‘คนนั้น’ อยากให้เธอซักผ้าให้จริงๆ เขาก็ต้องจ่ายค่าแรงให้คุ้มกับที่เธอไปแตะต้องข้าวของส่วนตัวของเขาโดยที่เธอเองก็ไม่ได้เต็มใจ
“แล้วก็เรื่องการลาป่วย หรือติดธุระสำคัญจริงๆ อายอยากให้สามารถลาได้ จะหักค่าแรงต่อครั้งที่ลาก็ได้ แต่ทุกครั้งที่ลาอายจะแจ้งก่อนล่วงหน้าไปทางคุณนิภา ตามเบอร์ที่คุณนิภาให้ไว้”
“โอเคค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะเรียนท่านให้”
“
