ทว่ากลับเห็นแสงสีเงินสว่างวาบในพริบตา
ประกายกระบี่ปราดหนึ่งนั้นมาพร้อมความเย็นเยียบที่พาดลำคอแทนคำตอบจากบุรุษ
ซู่หลินตะลึงวูบ “ท่ะ...ท่านแม่ทัพ!”
นางผงะเดินเซถอยหลังจนร่างบอบบางชนผนังดังอึกโดยมีปลายกระบี่จ่อลำคอตามติด
“แต่ข้าไม่อาจทนลำบากให้สตรีเช่นเจ้าปรนนิบัติ”
“...”
ความเงียบเกิดขึ้นฉับพลัน เวลาแค่เพียงชั่วอึดใจมิเผื่อให้สตรีได้ไตร่ตรอง ฝ่ายบุรุษกลับทำลายความเงียบนั้น
“เจ้ามีความสัมพันธ์อันดีกับฮูหยินรองระดับหนึ่ง หากนับให้ละเอียดก็ถือเป็นญาติห่างๆ”
หยางเจี้ยนเอ่ยขึ้นเนิบนาบแค่เบาๆ หากแต่ประกายอำมหิตกลับแผ่ซ่าน จับตัวเป็นกระแสสังหารกดดันมหาศาล
ซู่หลินเบิกตา กระชับกล่องใส่อาหาร ส่ายหน้าหมายปฏิเสธ พิรุธสายหนึ่งเกิดขึ้นแล้วมลายหายไปไร้ร่องรอย ก่อนจะพยักหน้าทีหนึ่ง รักษาน้ำเสียงกระจ่างใสดุจเก่า
“ใช่เจ้าค่ะ หลินเอ๋อร์ถือเป็นญาติกับฮูหยินรองจริงๆ แต่เรื่องนี้มิใช่ไม่ดีหรือเจ้าคะ ค
