เธอใช้มือที่ว่างฟาดบ่ากว้างไปสองครั้งหากไม่สามารถหยุดจูบทำลายล้างได้ โจเพิ่มแรงบดเบียดเข้าหาอีกระดับ
“อื้อ”
โจขยี้กลีบปากอ่อนนุ่มด้วยความเรียกร้อง จูบคะคานทวีความหนักหน่วงจนกระแสความกำซาบซ่านพล่านไปทุกอณูขุมขน
ให้ตายเถอะ ถ้ากินปากของใบบัวไปได้ เขาคงกินเธอหมดแล้ว
จูบเท่าไหร่ก็ไม่พอ ยิ่งได้จูบก็ยิ่งอยากจูบอีกหลายๆ ครั้ง ถึงแม้ว่าการนัวเนียจะทำให้เขาต้องลำบากตามมา ตอนนี้ไอ้น้องชายตัวดีที่เพิ่งจะง่วงเหงาหาวนอนกลับเหยียดขยับขึ้นมาอีกครั้งแล้ว
“อืม... หวานถูกใจ”
ชายหนุ่มพลิกร่างสาวลงบนที่นอน เสียงเสียดสีของที่นอนพลาสติกดังเบาๆ แต่กลับทำให้แก้มระเรื่อสุกปลั่งมากขึ้น
โจจ้องวงหน้าของคนที่กำลังหอบหายใจรัวด้วยความเอ็นดู ถามย้ำอีกครั้ง
“งอแงอีกไหม”
ใบบัวส่ายหน้ายิก แม้แววตาจะเปล่งประกายขัดแย้ง แต่เธอสู้เขาไม่ได้ คนฉลาดอย่างเธอก็เลือกทางที่ตัวเองเสี่ยงน้อยที่สุด
โจคลี่ยิ้ม แตะปลายนิ้วบนสั
