หลายชั่วโมงผ่านไป..
แม็กเครย์รวบผมที่เปียกชื้นด้วยเหงื่อไปไว้ด้านหลัง เขาพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ขณะมองดูใบหน้าแดงก่ำของเธอที่นอนหายใจหอบสั่นอยู่บนเตียง เรือนร่างเปลือยเปล่าเปียกชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ริมฝีปากเล็กนั้นออดอ้อนและร้องขอจากเขาไม่หยุด กว่ายาจะหมดฤทธิ์ก็ทำเอาเขาแทบทรุด ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงนอนก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
เช้าวันอาทิตย์.. 12:00 น.
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดเมื่อยพลางสำรวจมองไปรอบห้องนอนที่ไม่คุ้นตา ภายในห้องนอนตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีดำเป็นส่วนใหญ่และมีของใช้ส่วนตัวของผู้ชายวางอยู่ น่าจะเป็นห้องนอนของแม็กเครย์ ฉันหยัดตัวลุกขึ้นนั่งพลางถอนหายใจออกมาเบาๆ ในสมองจดจำเรื่องเมื่อคืนได้เกือบทั้งหมด ฉันดึงผ้าห่มที่คลุมร่างกายออก สายตาสำรวจดูรอยแดงเป็นจ้ำๆบนร่างกายตัวเองด้วยความรู้สึกแปลกๆ และส่วนนั้นที่มันบวมแดงจนเห็นได้ชัด มือเล็กลูบสัมผัสม
