"พี่ติณคะ สโนว์อยากได้กระเป๋าใบนั้นได้ไหมคะ" ฉันอ้อนนายติณ ต้องเปลี่ยนจากเรียกนาย เป็นพี่แทน ฉันไม่ติดอยู่แล้ว แค่นี้เองอยากได้ของก็ต้องยอมแหละ มีคนคอยเปย์คนใหม่มันดีเหมือนกัน ช็อปคลายเคลียด
"ถ้าสโนว์อบากได้ พี่ก็พร้อมซื้อให้" สายตาแวววับพร้อมจับเหยื่อ สงสัยจะใช้เสียจนชิน
"พี่ติณใจดีจังเลย ไม่เหมือนนายธีร์ ชอบเปย์แต่สาว" ฉันขออะไรจะบ่นก่อนค่อยซื้อให้ ผิดกับนายติณไม่มีบ่นสักนิด ป่านนี้เอาสาวจนเพลิน ลืมผีอย่างฉันไปแล้วมั๊ง วันนี้จะไม่กลับบ้านง่ายๆไหนๆก็ได้ออกมาแล้ว
"แล้วสโนว์อยากได้อะไรเพิ่มไหม พี่ซื้อให้ทุกอย่างเลย ไม่อั้น"
"สโนว์ขอดูรองเท้าด้วยได้ไหมคะ" ใช้ลูกอ้อนเข้าไว้ ผีสาวอย่างฉันเจ้าเล่ห์อยู่แล้ว
"เอาสิ ไปกัน" นายติณพาฉันตรงไปยังช็อปรองเท้าแบลนด์เนมดัง
"น่ารักที่สุดเลยพี่ติณ" สายตาอ้อนๆ เสียงหวานๆ ฉันก็ทำเป็น ศึกษาจากในเนตเขาทำกันเวลาอยากได้ของ
"ถ้าน่ารักแล้ว จะรักพี่ไหมล่ะ" นั
