บทที่ 29 งอนได้ไหม

1166 คำ

เราสามคนมานั่งทานข้าวเที่ยงที่ร้านอาหาร ร้านดังในห้างสรรพสินค้า โดยร้านนี้สโนว์เป็นคนเลือก และห้ามขัด ผมเริ่มเห็นอนาคตตัวเองแล้วล่ะ ต้องได้อยู่สมาคมพ่อบ้าน จะอ้าปากพูดก็ไม่ได้เดี๋ยวผีแฟนสาวงอน และยังไม่ยอมให้ผมบอกไอ้ติณด้วยว่าเรารักกัน ผมงอนสโนว์บ้างได้ไหม พอผมจะงอน เธอดันงอนใส่ผม ผมงอนเองและต้องหายเอง เพราะเธอไม่ง้อ เสืออย่างผมสิ้นลายเพราะผีสาวรู้ไปถึงไหน อายไปถึงนั่น "พวกพี่สองคนไม่กินกันเหรอคะ แล้วนั่นนั่งทำตาเขียวใส่กันทำไม ไม่เข้าใจพวกพี่ โตๆกันแล้วต้องให้ผีต้องมาบอก" เจออีกดอก ไอ้ติณปกติปากหมา ยังต้องแพ้ให้สโนว์ไม่กล้าเถียง ผมเพิ่งเห็นมันยอมผู้หญิงครั้งแรก แถมยังเป็นคนเดียวกับผม "สโนว์กินข้าวเสร็จแล้วไปเดินย่อยกับพี่ไหม ปล่อยไอ้ธีร์มันไปทำงาน วันนี้พี่ว่าง พี่รวยมากด้วย ตามใจสโนว์ได้ทุกอย่าง ไม่ทำงานพี่ก็ยังรวย" ดูไอ้ติณมันขิงผม ไอ้เพื่อนเลวมึงจะมาแข่งกับผมเรื่องผู้หญิงทำไม คนในปก

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม