8
“กรี๊ด! เอาบะหมี่เย็นตาโฟค่า ฉันขอบะหมี่เย็นตาโฟเพิ่มอีกชาม”
“ส่วนฉันขอเป็นเกี๊ยวค่ะ แล้วก็บะหมี่พิเศษนะคะ”
เสียงเอะอะโวยวายอะไรแต่เช้านะ -*- ทั้งที่วันนี้เป็นวันเสาร์แท้ๆ ปกติวันเสาร์ร้านฉันปิดนี่นา แล้วทำไมฉันถึงได้ยินเสียงเหมือนมีคนสั่งบะหมี่นะ -*-
“เฮ้ย! อย่ามาเกะกะขวางทางสิวะ ตรงนี้มันหน้าที่ของฉันนะโว้ย!”
“แกนั่นแหละเกะกะขวางทาง ไปไกลๆ เลยไป๊!”
“O_O!”
ฉันเบิกตาโพลงขึ้นอย่างตกใจ และภาวนาขอให้ไม่ใช่อย่างที่คิด เสียงผู้ชายทะเลาะกันเหมือนจะฆ่ากันให้ตายคามือแบบนี้มัน...คุ้นๆ แฮะ
“คะ...คงไม่ใช่หรอกมั้ง”
ฉันบอกกับตัวเอง บางทีอาจจะเป็นเสียงลูกค้าที่มากินบะหมี่ก็ได้ ตะ...แต่วันนี้ร้านปิดนี่นา หรือแม่นึกขยันอยากเปิดร้านวันนี้อีกวัน?
“ก็บอกว่าให้หลบไปไงเล่า! ลูกน้องไอ้ทาเฟลอย่างแกจะทำอะไรเป็น!”
“ลูกน้องไอ้ฟอลคอนอย่างแกต่างหากที่ทำอะไรไม่เป็น!”
“พูดแบบนี้จะหาเรื่องกันหรือ
