ฮัดเช่ย!
เสียงจามที่ไม่ดังมากนัก แต่ก็ไม่ถึงกับเบาส่งผลให้บล็อกไม้ที่วางอย่างหมิ่นเหม่ล้มระเนระนาดในทันทีเหลือเพียงแค่ชิ้นที่หยิบอยู่เท่านั้นที่ไม่ได้ล้มไปกองกับพื้น
สายตาสองคู่จ้องมองคนจามจนทำให้เกมต่อบล็อกไม้คอนโดที่กำลังเล่นอยู่จบลงด้วยความสงสัย ร้องวันพันปีคนคนนี้เคยไอเคยจามที่ไหนกัน
“มีคนนินตาปะป๊าธีร์แน่ ๆ เยยพี่ไมล์” เสียงหวาน ๆ ที่ยังพูดไม่ชัดเป็นของเด็กผู้หญิงในชุดนักเรียนอนุบาลที่ดูแล้วน่ารักน่าเอ็นดูเพื่อบอกเล่าแก่เด็กผู้ชายที่มีใบหน้าคล้ายกันราวกับแกะพิมพ์เดียวกันมาก่อนที่เด็กชายจะพยักหน้าเห็นด้วยและบอกกับเด็กหญิง
“งื้อ ๆ ต้องช่ายแน่ หม่าม้าบอกว่าถ้าจามฉะแดงว่ามีคนนินตา”
คนถูกพูดถึงว่าถูกนินทาอย่างเรือเอกธารณ์ธรรศต้นหนหนุ่มในวัยสามสิบสามแทบอยากจะร้องไห้เมื่อเจ้าแฝดตัวแสบพากันเออออว่าเขาถูกนินทา “โธ่ ไม่คิดว่าจะมีคนคิดถึงปะป๊าเลยจามบ้างเหรอฮึ”
“ใครจามาคิดตึ่งปะป๊าธีร์ ม่า
