ธารณ์ธรรศยักไหล่ให้ ไม่ได้คิดจะคาดคั่นใด ๆ ก็พอจะรู้ว่ากล่อมให้หญิงสาวยอมนั้นมันไม่ง่าย “ค่อย ๆ คิดไปแล้วกัน ผมไม่ได้จะคาดคั้น”
หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะเงียบไป ธารณ์ธรรศอยากจะปล่อยให้ทุกอย่างเงียบไป แต่ก็มีเรื่องที่ต้องจัดการมากกว่าเรื่องนั้นอยู่เหมือนกัน
และก็จำเป็นต้องจัดการด้วย
“ไม่อยากขัดคนใช้ความคิดหรอกนะ แต่ว่าแม่กับธาราก็คงจะสงสัยมาก...คงจะไม่ปกปิดพวกเขาหรอกนะ”
แน่นอนว่าคุณนายธารทิพย์และธารณ์ธาราจะต้องอยากรู้มาก เขาเองก็อยากบอกใจแทบขาดว่ายัยหนูแฝดที่ทั้งพ่อทั้งแม่ และน้องสาวเอ็นดูนั่นน่ะคือลูกของเขาเอง แต่ธารณ์ธรรศก็ยังอยากได้รับความยินยอมจากหญิงสาวซะก่อน
ถ้าเธอยังไม่ทันได้เตรียมใจ เขาก็จะเก็บเรื่องนี้เอาไว้ก่อน
คนถูกถามอ้ำอึ้งไปครู่ก่อนจะยอมบอกตามตรง “ฉัน...ไม่กล้าบอกค่ะ แต่ก็ไม่อยากโกหกแม่ทิพย์กับพ่อทวี พวกท่านดีกับฉันมาก”
“งั้นก็รอพ่อกลับมาก่อน เดี๋ยวผมพูดเอง” เรื่องบางเรื
