“โอ้ย... เมื่อย!”
“ก็เล่นอ่านข้ามวันข้ามคืนแบบนี้ ไม่เมื่อยได้ไง”
โป้ก!
“งือ เจ็บนะพี่เอ็ม” เอามือลูบหัวตัวเองก่อนจะตีมือไปที่หน้าแข้งพี่เอ็มที่ยกถาดใส่แซนวิชกับน้ำส้มมาให้ฉันในช่วงเย็นของวัน เนื่องจากสัปดาห์ที่แล้วเริ่มได้มีการบอกสอบล่วงหน้าอีกหนึ่งอาทิตย์ดังนั้นฉันเลยขอเฮียแซคหยุดงานเพื่ออ่านหนังสือแบบโต้รุ่ง
ออด ออด~
“ใครมา”
“พี่เอ็มไปดูดิ” ฉันดันขาพี่เอ็มที่ทำหน้าไม่พอใจก่อนจะเปิดประตูไปเพื่อดูว่าใครมา ส่วนฉันก็กัดแซนวิชคำโตเปิดหนังสืออ่านต่อโดยไม่สนใจอะไรกระทั่งพี่เอ็มโผล่หน้าเข้ามา “ใครมาเหรอพี่เอ็ม”
“ราม”
“...”
“ออกไปสิ หมอนั่นอยากคุยกับแก”
ชื่อของคนที่หายไปนับตั้งแต่วันที่ฉันบอกกับมัดหมี่ไปว่าจะขอห่างจากเขา นับจากวันนั้นรามก็ไม่ได้โทรหรือโทรก็ไม่รู้เพราะว่าฉันปิดเครื่องเพื่ออ่านหนังสือโดยเฉพาะ ฉันคิดว่าตัวเองจะน้อยใจแต่เปล่าเลย เพราะว่ามีเรื่องสอบเข้ามาฉันถึงได้ลืมเข
