บทที่ 29

1220 คำ

ถูกคาลมิลรังควานด้วยการโทร.เข้าโทรศัพท์มือถือ ทำเอาเมขลาหวาดผวาไม่กล้าเปิดโทรศัพท์ทั้งคืน รวมทั้งมอลลี่เองก็ปิดโทรศัพท์เช่นเดียวกัน และในวันถัดมา ฟ้ายังไม่สางดีด้วยซ้ำ เสียงโทรศัพท์ในคอนโดก็กรีดเสียงดังแสบแก้วหู จนเมขลาต้องผุดจากเตียงคว้าโทรศัพท์มากดรับสายด้วยความหงุดหงิด ทว่า...ไม่ทันได้เอ่ยด่าต้นทางที่โทร.มา ก็ต้องสะดุ้งเฮือกหายง่วงเป็นปลิดทิ้งกับน้ำเสียงที่แล่นมากระทบโสตประสาท “ขี้เกียจสันหลังยาวไม่มีเปลี่ยนนะเมขลา ป่านนี้แล้วยังไม่ตื่น ยังไม่รู้ตัวว่ากองทัพนักข่าวมารอทำข่าวอยู่เต็มหน้าคอนโด” “ไอ้คาลมิล!” เมขลาแผดเสียงลั่น ก่อนจะโยนโทรศัพท์ทิ้งแล้วกระชากสายโทรศัพท์ออกด้วย เพื่อป้องกันไม่ให้คาลมิลโทร.มารังควานเธอได้อีก ร่างบางสั่นสะท้านเพราะความโกรธจัดที่ถูกคาลมิลเล่นงานตั้งแต่เช้า พอนึกถึงคำพูดในตอนท้ายของอีกฝ่าย ก็รีบเดินเร็วๆ ตรงไปยังหน้าต่างห้องแล้วแหวกผ้าม่านออก และก็ต้องต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม