“พี่ฝากด้วยนะ หวังว่าเชนจะดูแลน้องสาวของพี่ให้ดีเหมือนที่รับปากเอาไว้” เขาทนความตื๊อของคเชนทร์ไม่ไหว อีกทั้งก็มั่นใจว่าคเชนทร์เป็นคนดี เขาเลยใจอ่อน ยินยอมให้อีกฝ่ายได้ดูแลแก้วกัลยาตามที่ร้องขอ
“ผมสัญญาครับ รับปากว่าจะดูแลแก้วกัลยาให้ดีด้วยชีวิตของผมเลยครับ” คุณหมอหนุ่มรับปากด้วยความจริงใจทั้งหมดที่มี
“งั้นพี่กลับก่อนนะ ที่เหลือนายก็จัดการเองแล้วกัน” กริชตบบ่าว่าที่น้องเขยเบาๆ แม้จะหวงและห่วงน้องสาวแค่ไหน แต่หากแก้วกัลยามีคนดีๆ คอยดูแล เขาก็น่าจะหายห่วงมากกว่า เขาเข้าใจพื้นฐานของมนุษย์ว่าทุกคนต้องมีครอบครัวเป็นของตัวเอง นอกจากคนที่ปฏิญาณตนว่าจะอยู่เป็นโสดจริงๆ จึงถือว่าเป็นข้อยกเว้น แม้แต่ตัวของเขาเองก็อยากมีครอบครัว มีภรรยาที่ดีมีลูกน้อยที่น่ารักไว้สืบทอดวงศ์ตระกูลและดูแลทรัพย์สินสืบไป
“ครับ ผมจะพาแก้วกัลยาไปพักฟื้นในที่อากาศดีๆ ครับ ในระหว่างนี้ต้องกินยาร่วมด้วย ไม่นานความทรงจำของเธอก
