EP:3
1073 คำ
ปึก ปึก
"ฮึกๆ ...สารเลว"
หลังจากที่ฉันเดินออกมาจากห้องของพี่เควินแล้วกลับมาที่รถฉันก็นั่งร้องไห้แล้วทุบไปที่พวงมาลัยรถเพื่อระบายความโกรธและความเจ็บปวดที่ผู้ชายคนที่ฉันคิดว่าเขารักและดีกับฉันมาตลอดเป็นคนมอบให้ พัง ตอนนี้ใจฉันมันพังมากจริงๆ โลกของฉันที่เคยมีเขาคอยอยู่ข้างๆ คอยตามใจคอยห่วงใยตอนนี้มันพังทลายลงมาหมดแล้ว
"เจ้าขารักพี่ได้เจ้าขาก็ต้องเกลียดพี่ได้เหมือนกันพอกันทีไอ้ผู้ชายเฮงซวย"
บรื้นนน!!
ฉันเหยียบรถแล้วขับออกมาจากคอนโดเขาด้วยความเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ถึงฉันจะพึ่งเรียนจบมอปลายแต่เรื่องขับรถฉันขับรถเป็นตั้งแต่อยู่มอต้นแล้วถึงจะยังไม่มีใบขับขี่เพราะตอนอายุ 18 ฉันไม่มีเวลาไปทำแต่วันนี้อายุ19วันนี้พอดี
ใช่ค่ะวันนี้เป็นวันเกิดของฉันเองแล้วของขวัญวันเกิดปีนี้ของฉันมันช่างน่าประทับใจเหลือเกิน...หึ! ไหนๆ วันนี้ก็เป็นวันเกิดแล้วฉันขอไปฉลองวันเกิดกับฉลองให้กับชีวิตที่บัดซบของฉันที่ต้องเจอเรื่องเหี้ยๆ วันนี้ให้มันสาสมใจหน่อยก็แล้วกัน
ฉันรีบยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาทิ้งทันทีหลังจากที่คิดได้แบบนี้ก่อนที่จะก้มมองตัวเองที่ตอนนี้แต่งชุดที่แสนจะธรรมดาแบบที่ไม่น่าจะเข้าผับได้ เป็นสาวเต็มตัววันนี้ทั้งทีเจ้าขาคนนี้คือแต่งให้แซบลืมผู้ชายเหี้ยๆ คนนั้นสักทีเถอะ
"แล้วจะไปเอาชุดที่ไหนมาใส่ล่ะเจ้าขา"
ฉันพูดขึ้นมาพร้อมกับถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่สายตาของฉันจะเหลือบมองไปที่กระจกมองหลังแล้วฉันก็เจอชุดๆหนึ่งที่แขวนไว้เบาะหลัง ชุดเดรสสั้นเกาะอกสีขาวคงเป็นของพี่มิวสินะ
"เจ้าขาขอยืมก่อนนะพี่มิว"
ฉันพูดกับตัวเองออกมาแล้วขับรถเข้าไปที่ปั๊มน้ำมันที่อยู่ใกล้ๆ แล้วตรงไปที่ห้องน้ำของปั๊มทันที
Princess Bar
"อ้าวเฮียสวัสดีครับวันนี้อารมณ์ไหนถึงมาบาร์ผมได้หายไปตั้งนาน"
"มาบาร์นี้มึงคิดว่ากูอารมณ์ไหนล่ะ"
"ฮ่าๆๆ เบื่อน้องริต้าแล้วเหรอเฮียวันนี้ถึงได้มาหาตกเด็กใหม่ที่บาร์ผมเข้าสังกัด"
"กูไม่เคยเบื่อเด็กที่เลี้ยงไว้มึงก็รู้ เพียงแต่ตอนนี้มันถึงเวลาที่กูต้องหาเด็กมาเลี้ยงเพิ่มเพื่อความตื่นเต้นก็แค่นั้น"
ผมชื่อเวกัสครับทุกคนคงรู้จักผมมาบ้างแล้วผมเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับไอ้กันต์ ไอ้โซน นารา แล้วก็ไอ้คิง ส่วนคนที่คุยกับผมอยู่เนี้ยมันเป็นผู้จัดการคุมบาร์นี้อยู่บาร์ทีมีผู้หญิงมากหน้าหลายตาหลากหลายไซส์ให้เลือกสรรค์
มีทั้งพริตตี้เอ็มซีและอะไรต่อมิอะไรมากมายที่สามารถซื้อได้ด้วยเงินก็อย่างที่ไอ้เจผู้จัดการบาร์มันพูดผมน่ะมีเด็กในสังกัดที่ตกได้จากบาร์นี้ไปเลี้ยงเป็นของเล่นคลายเหงาอยู่สามสี่คนแต่ละคนผมก็เลี้ยงดูอย่างดี มีคอนโดให้อยู่ มีเงินเดือนให้ใช้ ขอแค่อยู่ในโอวาทผมพวกเธอเหล่านั้นก็สบายไปทั้งชาติตราบใดที่ยังไม่ทำให้ผมเบื่อ แต่คนอย่างผมก็ไปได้เรื่อยๆ ครับต้องหาอะไรแปลกใหม่ๆ มาเติมเต็มชีวิตชายโสดที่ชาตินี้ไม่คิดจะมีห่วงมาคล้องคอเหมือนไอ้กันต์กับไอ้โซน
ตอนนี้กลุ่มผมก็เหลือผมกับไอ้คิงที่ยังโสดแต่ไม่สดถ้าจะถามว่าระหว่างผมกับไอ้คิงใครจะมีเมียมีห่วงมาคล้องคอก่อนกันข้อนี้ไม่ต้องคิดให้ปวดหัวเพราะคำตอบมันต้องไปตกที่ไอ้คิงอยู่แล้วไอ้ห่านี่ที่ตอนนี้มันยังโสดก็เพราะมันรอรักเก่ารักเดิมของมันอยู่ ส่วนผมไม่ต้องคิดให้ปวดหัวเช่นกันเพราะชาตินี้ผู้ชายรักสนุกอย่างเวกัสไม่มีทางหาห่วงมาคล้องคอให้เสียระบบเด็ดขาด
"อิจฉาจริงๆ คนหล่อรวยเงินเหลือกินเหลือใช้แบบเฮียกัสเนี้ย"
"หึ!! พูดมากนะมึงว่าแต่มิวอยู่ไหมวะวันนี้"
"ถามถึงเจ๊ผมแบบนี้อย่าบอกนะว่าเกิดอยากจะเครมเจ๊ผมอ่ะ"
ป๊าบ!!!
"ทะลึ่งแล้วไอ้สัส มิวเพื่อนกูไหม"
ผมตบหัวไอ้เจไปทีหนึ่งแรงๆ โทษฐานพูดจากวนส้นตีน ก็มิวคนที่ผมกับมันกำลังพูดถึงคือเจ้านายมันเจ้าของบาร์นี้และเป็นเจ๊ดันสาวๆ ที่นี่ แล้วมิวก็คือเพื่อนของผมเองครับเราเรียนมาด้วยกันแต่ตอนใกล้จบปีสี่อยู่ๆ มิวก็มาลาออกทั้งๆ ที่อีกเทอมเดียวก็จะเรียนจบกันแล้ว ผมก็ไม่รู้นะว่าเพราะอะไรมาเจอมิวอีกทีก็ตอนที่มิวพาสาวๆ ของเธอไปเป็นพริตตี้เปิดงานให้กับบริษัทผม
"ล้อเล่นน่าเฮียตบซะผมเสียทรงเลย วันนี้เจ๊มิวไม่เข้าเฮีย แล้ววันนี้เฮียคงมาเสียเที่ยวเพราะช่วงนี้ไม่ค่อยมีเด็กใหม่เข้ามามีก็แต่หน้าเดิมๆ ที่เฮียตอกมาแล้วทั้งนั้น"
เสียเที่ยวเหรอวะแต่เมื่อกี้ตอนผมเดินเข้ามาผมเจออยู่คนหนึ่งแม่งโคตรสะดุดตาแล้วผมก็พึ่งเห็นเธอที่นี่เป็นครั้งแรกแล้วทำไมไอ้เจมันบอกไม่มีเด็กใหม่มาวะ
"อย่ามากักกูไอ้เจเมื่อกี้ตอนกูเดินเข้ามากูเห็นคนหนึ่งนั่งดื่มอยู่ที่เคาท์เตอร์บาร์คนเดียวแม่งแจ่มสัส! และจากเรด้าของกูๆไม่เคยเห็นเขาที่นี่มาก่อน"
"ใครวะเฮีย! ไม่มีนะตาฝาดป่าว"
หมับ!!
"มึงดู"
ผมจับคอไอ้เจแล้วหันหัวมันไปทางที่ผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่ก่อนที่จะพูดกับมันออกมา
"คนนั้น คนที่ใส่เดรสเกาะอกสีขาวกูจำได้เดรสแบบนี้เป็นเดรสที่มิวจะให้เด็กใหม่ใส่ กูจะเอาคนนั้นไปจัดการมาให้กู"
- ผู้เขียน
