"เวลานี้ต้องบะหมี่เท่านั้น...หิวๆๆ"
หิวค่ะฉันหิวเพราะตอนปาร์ตี้กันฉันแทบไม่กินอะไรเลยมันอึดอัดกับสายตาไอ้บ้านั้นที่มองมา ฉันก็เลยต้องลงมาต้มบะหมี่กินแบบนี้ป่านนี้ทุกคนคงนอนกันแล้วมั้งคะรวมถึงเขาด้วยเพราะตอนที่ลงมาฉันไม่เห็นมีใครแล้วส่วนใบบัวเพื่อนรักป่านนี้คงอิ่มหนำสำราญกับของขวัญชิ้นใหญ่ของพี่โอโซนไปแล้ว
หมับ!!!
"ว้าย!!"
"จับได้แล้วไอ้โจรขโมยบะหมี่!"
ผลัก!!
"ทำบ้าอะไรเนี้ย"
"อ้าว!! ก็นึกว่ามีโจรมาขโมยอะไรกินในครัวที่แท้ก็...คนกันเองนี่หว่า"
กวนตีนค่ะกวนตีนมากสาบานได้ว่าเขาไม่รู้ว่าเป็นฉันตั้งแต่แรกเนียนทำเป็นมากอดฉันมุขห้าบาทสิบบาทแบบนี้ก็ยังจะกล้าเล่นไม่กงไม่กินมันแล้วค่ะหมดอารมณ์ไม่รู้จะลงมาทำไมคนยิ่งไม่อยากเจออยู่
"จะไปไหน"
"หลีก!!"
พอฉันยกหม้อที่มีบะหมี่ที่พึ่งเอาลงไปต้มออกจากเตาแก๊สเพื่อจะไปเททิ้งเขาก็มายืนขวางฉันไว้
"คุยกันก่อนดิ"
"ไม่คุย...ไม่อยากคุย"
"ทำไม!! อยู่ใกล้
