ตอนที่ 1 แนะนำตัวละคร/แนะนำพื้นฐานของเรื่อง
1361 คำ
ตอนที่ 1 แนะนำตัวละคร/แนะนำพื้นฐานของเรื่อง
แนะนำตัวละครหลัก
(รามสูร)
เขาเป็นลูกชายคนโตของบ้าน(อัศวภัชรกุล)
บิดาและมารดาของเขาคือ(โรมัน&ณดา) เขามีน้องสาวแท้ๆหนึ่งคนคือ(หนูนิด)
(รูปร่างหน้าตา) หล่อคม ผมดำขลับ ผิวขาว รูปร่างสูงใหญ่ ความสูงของเขาประมาณ190เซนติเมตร อายุ32ปี
(ฐานะร่ำรวย) มีธุรกิจมากมายเช่น ผับและคาสิโนชื่อดังที่ทำร่วมกันกับเพื่อนอีกสามคนคือ(เหมราช/คิมหันต์/นักรบ) และธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของครอบครัวที่เขาเป็นผู้สืบทอดดูแลต่อจากบิดาของเขา
(นิสัยส่วนตัว) เป็นคนเย็นชา ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ใดๆ ไม่ว่าเขาจะรู้สึกอะไรอยู่ คนรอบข้างไม่สามารถรู้ได้เลย เพราะใบหน้าและท่าทางของเขาจะเรียบนิ่งตลอดเวลา และเขาไม่เคยตั้งคำถามหรือพูดกับใครเกินสามคำ เว้นแต่ว่าเป็นเรื่องงานทางธุรกิจเพราะเขาจำเป็นที่จะต้องพูด เขาไม่เคยรักใครและไม่คิดจะรักด้วย นอกจากคนในครอบครัว เขาไม่คิดว่าจะรักใครได้อีก มีผู้หญิงมากมายค่อยทอดสะพานให้เขาแต่เขาไม่เคยสนใจ สำหรับเขาผู้หญิงพวกนั้นก็แค่ทางผ่าน เอาแล้วไม่เอาซ้ำ ความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัด
(น้ำหอม)
เธอเป็นลูกคนเดียว บิดาของเธอได้เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่เธออายุ8ขวบ ตอนนี้เธออยู่กับมารดาแค่2คน มารดาของเธอมีนามว่า(สุณี) และเธอยังมีน้าสาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของแม่เธออีกหนึ่งคนมีนามว่า(โรส)ที่เป็นญาติเพียงคนเดียวที่เธอกับแม่เหลืออยู่
(รูปร่างหน้าตา) หน้าตาของเธอน่ารักราวกับตุ๊กตา ดวงตากลมโต ใบหน้ารูปไข่ จมูกเชิดรั้น ปากสวยได้รูป มีลักยิ้มบนแก้มทั้งสองข้างเวลาเธอยิ้ม ผิวขาวอมชมพู ผมยาวสีน้ำตาลเข้ม ไว้ผมหน้าม้า หน้าอกอวบอิ่ม เอวคอดกิว รับกับสะโพกกลมมนสวยได้รูปพอดี ความสูงของเธอประมาณ159เซนติเมตร อายุ18ปี เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็ก น่าทะนุถนอม
(ฐานะปลานกลาง) ฐานะทางบ้านของเธอไม่ได้ลำบากแต่ก็ไม่ได้รวยอะไร มารดาของเธอเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเปิดร้านขายขนมไทย ซึ่งรายได้ต่อเดือนก็พอใช้ได้ พอให้เธอกับแม่ใช้ชีวิตได้อย่างไม่ลำบาก
(นิสัยส่วนตัว) เธอเป็นเด็กดีมีมารยาท น่ารัก สดใสร่าเริง พูดเพราะ อ่อนโยนและไร้เดียงสา
แนะนำพื้นฐานของเรื่อง
น้ำหอมเด็กสาววัยสิบแปดปีอาศัยอยู่กับแม่ที่ต่างจังหวัดแค่สองคน เธอกับแม่ต้องย้ายไปอยู่บ้านน้าสาวของเธอที่กรุงเทพ ซึ่งน้าสาวของเธอก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของแม่ และที่เธอต้องย้ายไปอยู่บ้านของน้าสาวเพราะเธอต้องเข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัยในกรุงเทพ และการย้ายบ้านครั้งนี้มันก็ทำให้เธอได้พบกับชายหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ ซึ่งเขาก็คือลูกชายของเพื่อนบ้านน้าสาวของเธอนั้นเอง
รามสูรชายหนุ่มวัยสามสิบต้นๆผู้มีนิสัยเย็นชา พูดมากสุดไม่เกินสามคำ แม้กระทั่งเพื่อนสนิทและคนในครอบครัวเขาก็ไม่ค่อยจะพูดด้วย เขาไม่ค่อยแสดงอารมณ์ใดๆต่อคนรอบข้าง ซึ่งเพื่อนสนิทและคนในครอบครัวก็ต่างรู้ดีว่าเขาเป็นคนยังไง และถ้าจะให้เขาพูดมากเกินสามคำก็ต้องเป็นเรื่องงานทางธุรกิจเท่านั้นที่เขาจะพูด เขาเป็นคนร้ายเงียบ ในตาดุร้ายราวกับมัจจุราช...อยู่มาวันหนึ่งเขาก็ได้กลับบ้านเพราะคนเป็นแม่โทรตามให้เขากลับบ้านบ้างเพราะเขาอยู่แต่คอนโดไม่ค่อยได้กลับบ้านเลย และการกลับบ้านในครั้งนี้มันก็ทำให้เขาได้พบกับเด็กสาวที่เป็นหลานสาวเพื่อนบ้านของแม่เขา เด็กสาวที่หน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตาทำให้หัวใจแกร่งที่แข็งดั่งหินของเขากลับสั่นไหวขึ้นมาอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน เธอทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเอง ทุกอารมณ์ ทุกความรู้สึกที่เขาไม่เคยแสดงออกมาให้ใครได้เห็น เขากลับแสดงมันออกมาอย่างง่ายดายกับเด็กสาวคนนี้
แนะนำเนื้อหาบางส่วนของเรื่อง
#ณะ ผับxxx ห้อง VIP
21:15 น.
"ไอกรโทรบอกพวกกู ว่ามึงเข้ามาแดกเหล้าตั้งแต่บ่ายแล้ว ทำไม เมียทิ้งเหรอวะ" เหมราชพูดกับรามสรูท่าทางสบายๆ เมื่อเข้ามาในห้องที่มีเพื่อนสามคนนั่งอยู่ก่อนแล้ว
"....." รามสูรละสายตาจากแก้วเหล้าในมือ แล้วเบนสายตาขึ้นมองเหมราชนิ่งๆโดยไม่ได้พูดอะไร
"มองหน้ากูแบบนี้แสดงว่ากูเดาถูก" เหมราชเลิกคิ้วขึ้นเชิงเป็นคำถาม
"ไม่เชิง" รามสรูตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ใบหน้าไม่แสดงอารมภ์ใดๆ
"ไม่ปฏิเสธว่าเป็นเมียด้วยว่ะ" คิมหันต์พูดขึ้น ท่าทางสบายๆ หันไปพยักพเยิดหน้ากับเพื่อนอีกสองคนเป็นการรู้กันว่าสิ่งที่พวกเขาสงสัยคือเรื่องจริง
"เมียมึงใช่สาวน้อยผิวขาว~ ที่มึงไปส่งเค้าที่มหาลัยใช่มั้ยวะ" นักรบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงยียวน ท่าทางกวนๆ
รามสรูตวัดสายตาดุดันไปให้นักรบทันทีเมื่อพูดถึงลักษณะของเด็กสาว เขาไม่ได้แปลกใจที่นักรบรู้ได้ยังไงว่าเขาไปส่งเด็กสาวที่มหาลัย เพราะเขาเห็นอยู่แล้วว่ารถของนักรบจอดอยู่ด้านหลังรถเขาไม่ได้ไกลกันมากตอนส่งเด็กสาวหน้าตึกคณะ
"มองแรงซะด้วยว่ะ" นักรบพูดขึ้นทำหน้ากวนๆแบบไม่ยี่หระ
พรึ่บ!
รามสูรไม่ได้สนใจกับท่าทางกวนๆของเพื่อน เขาเลือกที่จะลุกขึ้นจากโซฟาหนังสีแดงเลือดนก แล้วเดินออกไปแบบไม่บอกกล่าว ไม่เอ่ยลาเพื่อนทั้งสามคนเลย ซึ่งการกระทำของเขาก็เป็นเรื่องปกติสำหรับเพื่อนทั้งสามคนของเขา
อีกฉาก
"อ๊ะ ปล่อยนะ! ปล่อยหนูนะ!" น้ำหอมอุทานตกใจและร้องโวยวายขึ้นมาทันทีเมื่อมีมือหนามาคว้าแขนเรียวเล็กของเธอเอาไว้ แล้วช้อนตัวเธอขึ้นอุ้มในท่าอุ้มเด็กหันข้างอย่างอุกอาจ
"อย่าดิ้นครับเดี๋ยวตก" รามสรูบอกกับเด็กสาวน้ำเสียงอ่อนโยน เพราะเธอเอาแต่ดิ้นอยู่ในวงแขนแกร่งของเขา มือบางก็ดันไหล่แกร่งของเขาออกหางจากตัวเธอไม่หยุด
"ปล่อยหนู! อย่าทำแบบนั้นกับหนูอีก! หนูกลัว!" เธอไม่ฟังเอาแต่ร้องโวยวายและดิ้นไม่หยุดกลัวว่าเขาจะทำแบบวันนั้นกับเธออีก เพราะตอนนี้เขาอุ้มเธออยู่ในท่าอุ้มเด็กหันข้าง หน้าอกของเธอจึงอยู่เสมอกับใบหน้าหล่อคม และเขาก็ต้องแหงนใบหน้าขึ้นเพื่อมาคุยกับเธอ เธอจึงรู้สึกไม่ปลอดภัยกับการกระทำที่แนบแน่นและใก้ลชิดแบบนี้
"พี่ขอโทษ..พี่ไม่ทำแล้วครับถ้าหนูไม่อนุญาต" เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พร้อมกระชับอุ้มเด็กสาวให้แน่นขึ้นเหมือนกลัวว่าเธอจะตก
น้ำหอมค่อยๆหยุดดิ้นเมื่อได้ยินคำขอโทษและคำพูดของเขาที่เหมือนเธอจะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ดวงตาใสแป๋วมองเขาเหมือนต้องการคำพูดที่ชัดเจนกว่านี้ แต่เธอมองเขาได้แค่แป๊บเดี๋ยวก็ต้องหันหน้าไปอีกทางทันทีเพราะไม่สู้กับสายตาที่เขามองมา
"หันมาคุยกับพี่ก่อนนะครับ..เด็กดี" รามสูรพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เพราะอยากให้เด็กสาวหันหน้ามาคุยกับเขาก่อน
____________________________________
นิยายรักเซ็ทที่ 1 (ละลายรักเมียเด็ก)
สามารถอ่านแยกแต่ละเรื่องได้ค่ะ
1. ละลายรัก(นายเย็นชา)+(รามสรู&น้ำหอม)
2. ละลายรัก(นายสุดโหด)+(เหมราช&คัพ เค้ก)
3. ละลายรัก(นายมาดนิ่ง)+(คิมหันต์&หนูนิด)
4. ละลายรัก(นายเพลย์บอย)+(นักรบ&ไอติม)
*ฝากติดตามนิยายเซ็ตแรกด้วยนะคะ*
(เขียนบรรยายจากนามปากกา อินทิราตัวหื่น)
- ผู้เขียน
