พอได้คร่อมทับร่างน้อยที่แสนคิดถึง กองพลก็ไม่รอช้าจะเล้าโลมปลดเปลื้องชุดทำงานของเธอออก เขาเกลียดเสื้อผ้าพวกนี้ที่สุด เพราะมันทำให้เขาเสียเวลา เพียงเวลารวดเร็วเสื้อผ้าของเขาและของใกล้รุ้งก็ถูกถอดโยนทิ้งไปข้างเตียงเล็กอย่างไม่ไยดี เมื่อไร้เสื้อผ้าเขาก็ไม่อาจใจเย็นต่อไปได้ รีบกดกระแทกกายสอดเข้าในความคับแน่นของสาวเจ้าทันที
“อ่ะ...อื้อ” ความใหญ่โตอัดแน่นเข้ามาในตัวเธอ ทำให้เธอรู้สึกเจ็บและแน่นท้อง แต่ก็เพียงแค่ชั่วครู่เท่านั้น เมื่อเอวสอบเริ่มขยับโยกไหว ใกล้รุ้งพลิ้วไหวแอ่นเด้งตอบสนองกลับอย่างรู้งาน เธอไม่อาจปฏิเสธความเร่าร้อนของกองพลได้สักครั้ง เธอเองก็เกลียดตัวเองที่โหยหาปรารถนากายแกร่งอุ่นร้อนของเขา
“อ่า...แน่นดีเป็นบ้าเด็กน้อยของผัว อื้ม...” เขาคำรามซ่านเสียวเมื่อกายแกร่งอุ่นร้อนกลางหว่างขาทำงานเสียดสีขูดเร่าร้อนในโพรงสวาทฉ่ำของใกล้รุ้ง
“อ่ะ...ไม่ไหวแล้ว รุ้งไม่ไหวแล้วคุณหิน อ่า...พะ...พ
