“ไม่ต้องการอยู่ใต้ชายกระโปรงข้า แล้วเหตุใด ถึงยังดึงดันจะแต่งเข้าสกุลโม่ ท่านก็เก่งเพียงใช้คำพูดสวยหรู หากในความจริง คงมีแผนร้ายในใจ ถ้าหากบิดาข้าไม่ใช่เจ้าบ้านโม่ ที่ร่ำรวยติดอันดับต้นๆ ของแคว้นฉางซี ฮ่องเต้กับรัชทายาทคงไม่โน้มน้าวให้ท่านลดตัวมาเป็นสามีข้า คนสูงส่งเช่นท่าน สมควรมีฮูหยินที่เหมาะสม มิใช่ลูกพ่อค้า ที่เปิดโรงน้ำชา และหอนางโลม!” “กล่าวได้ดี เจ้ายังนับว่าเป็นหญิงไม่อับจนปัญญา” “ใช่ และข้าก็รู้ทันเล่ห์เหลี่ยมของท่าน อย่าคิดว่าจะเข้ามากอบโกยทรัพย์สมบัติของตระกูลโม่ง่ายๆ น้ำหน้าอย่างท่านเป็นได้แค่เพียงบุรุษจนตรอก ที่ละทิ้งคู่รัก และหวังใช้ร่างกายน่าขยะแขยงแลกชื่อเสียงกับเงินทอง ข้าไม่มีวันเป็นฮูหยินทาน!” ดวงตาคมกริบจ้องโม่เยี่ยเยี่ยเขม็ง ใบหน้าจางอี้หลงสั่นกระตุก จากนั้นมือใหญ่เขาพลันเคลื่อนไหวอย่างเร็ว ก่อนวางแปะเหนือหน้าท้องหญิงสาว ซึ่งหากต่ำลงไปกว่านั้น ก็เป็นจุดแสนหวานขอ