"เป็นอย่างไรบ้าง ข้าได้ข่าวว่าความสัมพันธ์ของเจ้าและดัชเชสนั้นดีเยี่ยมเลยนี่นา"
เลียมถอนหายใจเบาๆ
"พระองค์จะถามทำไม ในเมื่อโจนาธานก็คอยรายงานตลอดอยู่แล้ว"
"ข้าก็อยากจะได้ยินจากปากของเจ้านี่ ลีอาเป็นเด็กที่น่ารักมากนะ แววตาที่มุ่งมั่นของนางใช้ได้ทีเดียว"
องค์จักรพรรดิกล่าวพร้อมกับยกยิ้มขึ้นมา พระองค์ทอดพระเนตรใบหน้าที่ไร้อารมณ์ของเลียมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเอ็นดู
เพราะความรัก พระองค์ถึงยังนั่งอยู่ตรงนี้ เพราะว่าเขารักนาง..รักแม่ของเลียม รักแรกและรักเดียวที่เขาอยากจะรักษาเด็กผู้นี้เอาไว้ อยากจะมอบบัลลังก์นี้ให้เลียมนั่งด้วยซ้ำแต่ทว่าเจ้าเด็กนี่คงจะไม่ต้องการ
"สิ่งเดียวที่กระหม่อมจะรู้สึกยินดีจากใจจริงนั่นคือฝ่าบาทจะเลิกยุ่งกับโนอาห์..เลิกให้คนมาติดตามดูชีวิตที่ไร้ค่าของกระหม่อม.."
เหนื่อย..
เลียมรู้สึกมาตลอดว่าความเมตตาที่มากเกินไปขององค์จักรพรรดิมันกำลังทำร้ายเขามากกว่าที่จะเป็น
