หยุดร้ายถ้าอยากให้รัก ตอนที่ 1 : ของขึ้นแล้วนะ!!

1893 คำ
หยุดร้ายถ้าอยากให้รัก ตอนที่ 1 : ของขึ้นแล้วนะ!! "น้อง ๆ ครับโปรดอยู่ในความสงบด้วย ที่นี่มหาลัยนะไม่ใช่ตลาดสด รู้ว่ามาอยู่ต่างที่ก็ทำตัวให้มันดี ๆ หน่อยอย่าให้ต้องแหกปากด่า" ฉันมองไปที่ร่างสูงในชุดเสื้อช็อปสีเลือดหมูตราสัญญาลักษณ์ของคณะวิศกรรมศาสตร์ คณะที่ใครหลายๆคนใฝ่ฝันที่จะเข้ามาเรียนต่อร่วมทั้งตัวฉันเองด้วย “น้องๆ ฟังที่พี่พูดรึเปล่าครับ ถ้าแค่นี้ยังทำไม่ได้ก็อย่าหวังเลยว่าตัวเองจะมีชื่อติดอยู่ในคณะนี้” “แก ทำไมพี่เขาน่ากลัวจังว่ะ” “ฉันก็ว่างั้น คิดถูกคิดผิดที่มาเปิดบ้านคณะนี้” นักเรียนผู้หญิงฉันเปียสองคนที่นั่งข้างๆ ฉันกำลังพูดถึงรุ่นพี่ที่ยืนอยู่ด้านหน้าพวกเรา ใช่..นี่เป็นแค่การมาเปิดบ้านไม่ใช่การมาเรียนแต่อย่างใด นักเรียน ม.6 แบบฉันคงยุ่งวุ่นวายกับการหาที่เรียนต่อ และการเปิดบ้านของทางมหาลัยก็เป็นอีกตัวเลือกหนึ่งสำหรับเด็กม.6ที่ต้องการมาศึกษาสถานที่จริงและวิธีการเรียนการสอนจากรุ่นพี่ “ถ้าไม่ติดว่าหล่อนะ ฉันลุกเดินหนีไปแล้ว” “ถ้าหล่อแล้วน่ากลัวขนาดนี้ ฉันไม่เอากับแกด้วยหรอก” เสียงนินทายังคงมีให้ฟังอย่างต่อเนื่อง แต่ประโยคสุดท้ายที่ได้ฟังมันทำให้ฉันหลุดขำออกมาเสียงดัง “น้องคนนั้นยืนขึ้น” “อ่า...ค่ะ” ฉันลุกขึ้นยืนตามคำสั่งของรุ่นพี่หน้าโหด เสียงพูดคุยดังขึ้นมาทันทีที่ฉันยืนขึ้นผู้หญิงหลาย ๆ คนกรี๊ดออกมาเบา ๆ อย่างเก็บอาการ “แกใครอะ เท่กระชากใจฉันมาก” “อืมม..ที่รักของฉัน กรี๊ดดด” “น้องครับ เงียบหน่อย!” หลังจากจบประโยคนี้ ทั้งหอประชุมก็กลับมาอยู่ในความสงบอีกครั้ง “สัญญาลักษณ์ของคณะวิศวะคืออะไรครับ” รุ่นพี่หน้าโหดหันหน้ามาถามฉัน พอยืนมองชัดๆแบบนี้พี่แม่งโคตรหล่อเลยว่ะ แต่ติดตรงที่เถื่อนไปหน่อยเท่านั้นเอง “เกียร์ค่ะ” ฉันตอบออกมาเสียงดังฟังชัดและเหมือนคำตอบของฉันจะถูกใจรุ่นพี่คนนี้เหมือนกัน “แล้วน้องรู้ไหมครับ ว่าทำไมถึงใช้เกียร์เป็นสัญญาลักษณ์” “ไม่รู้ค่ะ” ฉันยังคงพูดเสียงดังเหมือนเดิมทั้งที่ตัวเองไม่รู้คำตอบในคำถามนั้น “พี่หวังว่าน้องจะรู้คำตอบในเร็วๆนี้นะครับ” 3 เดือนต่อมา “ป๊าม๊า นายสอบติดแล้วนะ” ฉันวิ่งลงมาจากบันไดชั้นสองเพื่อบอกข่าวดีให้ป๊ากับม๊าฟัง “เจ้านายของม๊าเก่งที่สุด” ม๊ากอดฉันด้วยความดีใจ เป็นลูกคนเดียวมันก็ดีแบบนี้แหละ ทำอะไรก็ดีไปหมด แถมไม่ต้องโดนเปรียบเทียบกับใครด้วย “อย่าลืมที่สัญญากันไว้นะคะป๊า” ฉันหันหน้าไปทวงสัญญาจากป๊า เฟอร์รารี่ลูกแม่ รออีกนิดเดียวเราจะได้เจอกันแล้ว “ป๊าไม่ลืมหรอก อะนี่เอาไป” “ขอบคุณนะป๊า รักป๊าที่สุดเลยรักม๊าด้วย” ฉันรับกุญแจรถมาถือไว้แล้วเข้าไปหอมแก้มป๊ากับม๊าคนละที นี่มันยิ่งกว่าสวรรค์อีกแบบนี้ต้องเอาไปอวดไอ้ปังกับไอ้ไมล์ ว่าแล้วฉันก็โทร ประชุมสายกับไอ้เพื่อนรักสองตัวทันที “ฮัลโหลเพื่อนๆ” ฉันพูดออกมาอย่างร่าเริง ต่อให้คืนนี้ไม่ได้สาว ๆ มาเยียวยาใจฉันก็ไม่โกรธ “เสียงแบบนี้เฟอร์รารี่อยู่ในกำมือนายแล้วสินะ” “นายนี่รู้ใจฉันจังเลยนะไอ้ไมล์” ไอ้ไมล์หรือสไมล์เพื่อนสนิทฉันเอง เอาตรงๆคือพูดว่าสวยไม่ได้อะแม่งน่ารักมากกว่า แต่เสือกไม่รู้ตัว สงสัยต้องรอให้ตัวเองมีผัวก่อนมั้งถึงจะยอมรับความจริงได้ “คืนนี้ต้องฉลองแล้วป่ะ ไอ้นายนายมารับฉันด้วย” และนี่คือเสียงแรดน้อยประจำกลุ่ม ไอ้ขนมปังมันออกตัวแต่แรกแล้วว่าตัวเองชอบผู้ชาย แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ว่ามันไม่เคยมีแฟน แถมยังซิงชนิดที่ว่าไม่เคยโดนใครแทง5555 “เออๆเดี๋ยวฉันไปรับ ส่วนนาย ไอ้ไมล์จะมาเองหรือว่าไง” “นายไปรับไอ้ปังเลย เดี๋ยวฉันไปเอง” “เออๆแล้วเจอกัน” ฉันขับรถไปรับไอ้ปังที่บ้าน แล้วตรงดิ่งไปรอไอ้ไมล์ที่ผับของพี่เดย์เพื่อนของพี่ไอ้ปัง โซน VIP ขนาดนี้บรรยายมันต้องพิเศษกว่าโซนอื่นๆอยู่แล้วจริงไหม และเธอคนนั้นก็คือหนึ่งในเป้าหมายของฉัน หญิงสาวในชุด เดรสเกาะอกสั้นสีดำ ตัดกับผิวขาว ๆ ของเธอนมตูม ๆ ที่น่าขย้ำ ทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะเลียปากตัวเอง จะว่าอยากก็ถูก เหล้ายังไม่ทันหมดขวด เพื่อนยังมาไม่ครบ แต่ขอไปหานมกินก่อนจะได้ไหม “หน้านายโคตรหื่นเลยสัส” ไอ้ปังปาน้ำแข็งใส่ฉัน โถ่เพื่อน เหยื่อมาหาถึงที่ จะปล่อยไว้มันก็ไม่ใช่เจ้านายสิจริงไหม “หน้าฉันออกอาการขนาดนั้นเลยเหรอ555” “ไอ้ไมล์ยังไม่มา นายอย่าพึ่งรีบได้ป่ะว่ะ” “เออ ๆ ฉันรู้แล้ว แค่มองไปงั้นแหละ” ตอนนี้แค่มอง แต่หลังจากนี้รับรองว่าได้สัมผัสทั้งตัวแน่ ๆ รอก่อนนะคนสวย ขอนายคนนี้สังสรรค์กับเพื่อนแป๊บ “อย่าให้ฉันเห็นว่าคืนนี้นายพาผู้หญิงเข้าโรมแรม” “ฉันเบื่อโรงแรมแล้ว คืนนี้ห้องน้ำพอ” ฉันพูดอย่างไม่ใส่ใจแล้วไง จะเอาที่ไหนมันก็เหมือนกัน สุดท้ายน้ำแตกแล้วก็แยกทาง ต่างคนต่างไป ถ้าติดใจค่อยแลกเบอร์ “เหี้ยจริงๆเพื่อนฉัน” “คนดีๆอยู่กับนายไม่ได้หรอกปัง” “แม่ง” ไอ้ปังขยับปากด่าฉัน โดยที่ไม่ออกเสียงพร้อมชูนิ้วกลางงาม ๆ ส่งมาให้ “นายว่าไอ้ไมล์มันสมควรมีผัวป่ะ” อยู่ ๆ ไอ้ปังมันก็เปิดประเด็นไอ้ไมล์ขึ้นมา จะว่าไปฉันก็คิดเหมือนนายนะปัง ไอ้ไมล์นี่แม่งไม่สมควรมีเมียอะ คือแม่งไม่ใช่ไรหรอก หน้าสวยกว่าแฟนแบบนี้มันไม่ถูกต้องป่ะว่ะ แล้วเป็นไง สุดท้ายโดนบอกเลิกเพราะตัวเองหน้าสวยกว่าบ้าง ผิวเนียนกว่าบ้าง อยากจะตะโกนด่าแม่งดังๆว่าไอ้ควายยยย นายต้องมีผัวไม่ใช่มีเมียเว้ยยย เออฉันรู้ว่าตัวเองเก็บกดอยากปลดปล่อย อยากโดนรีดน้ำแล้วอะเข้าใจป่ะ แต่ไอ้เพื่อนเวรนั่นแม่งก็ยังมาไม่ถึงสักที “เออ ฉันคิดเหมือนนาย แต่นายช่วยโทรตามมันมาสักทีเถอะปัง” “ของขึ้นอีกแล้วเหรอนาย” ไอ้ปังมองฉันเชิงเหยียดหยาม นายแม่งไม่เข้าใจหัวอกคนเห็นนมแล้วตาลายเหรอว่ะ “เออไอ้สัส ฉันอยากปล่อยน้ำออกจากตัวแล้ว” ฉันยอมรับออกมาตรง ๆ แล้วเหลือบมองไปที่ผู้หญิงคนเดิม เชี่ยย น้องนมตูมของฉันหายไปไหนแล้ว “เหี้ยสุดเออ ๆ ฉันกำลังโทร” ฉันปล่อยให้ไอ้ปังโทรตามไอ้ไมล์ ส่วนตัวเองก็มองหาน้องนมตูมที่ตัวเองเล็งไว้ตั้งแต่เข้ามาในผับ ผ่านไปไม่ถึง 15 นาทีไอ้ไมล์ก็เดินเข้ามา เด่นมาแต่ไกลเลยเพื่อนฉัน ผู้ชายมองนายขนาดนี้แม่ง คงเหมาะกับการมีผัวจริง ๆ แหละ พวกเราสามคนคุยกันสักพัก ไอ้ปังก็ถามไอ้ไมล์ว่าอยากมีผัวไหม จนสุดท้ายไอ้ไมล์โมโหลุกหนีจากโต๊ะไป เออ!! งอนเก่งจริงๆ เพื่อนฉัน แซวนิดแซวหน่อยทำมาเป็นโกรธ แต่ที่นายหน้าแดงนี่เพราะว่าเขินใช่ไหม5555 “ฉันมีเซนส์ว่าไอ้ไมล์กำลังมีผัว” ไอ้ปังพูดขึ้นมาหลังจากที่ไอ้ไมล์เดินหายไปทางห้องน้ำ “เพื่อนกำลังมีผัว ส่วนนายก็อยู่โสดแบบแรด ๆ ต่อไป” “ไอ้เชี่ยนาย!” “มีไรจ้ะเชี่ยปัง!” ไอ้ปังตะโกนด่าฉันเสียงดัง จนฉันต้องตะโกนด่ากลับไปถ้าไม่ติดตรงที่ชั้นนี้เป็น VIP แล้วไอ้ปังไม่รู้จักกับเจ้าของร้านนะ มีหวังพวกฉันสองคนคงโดนลากออกจากร้านไปแล้ว “นายรีบไปหานมแดกเลย ฉันขี้เกียจเถียงกับนายแล้ว” ไอ้ปังโบกมือไล่ฉัน แบบนี้ก็เข้าทางฉันสิเพื่อน ไล่ตอนนี้กลับมาอีกทีพรุ่งนี้นะบอกเลย “ฉันรอนายพูดคำนี้นานแล้ว555” ฉันพูดจบก็รีบเดินหนีก้อนน้ำแข็งที่ลอยตามหลังมาจากฝีมือไอ้ปัง ไอ้สัส โดนหัวฉันหนึ่งก้อน! แต่ไม่เป็นไร วันนี้ฉันอารมณ์ดี นายต้องขอบคุณ เฟอร์รารี่ฉันนะปัง เพราะไม่งั้นฉันเล่นนายคืนแน่ ฉันเดินมาถึงโซนฟอร์มเต้น แต่ก็ยังหาเป้าหมายที่ถูกใจไม่ได้สักที ฉันเดินควงกุญแจเฟอร์รารี่คู่ใจและผิวปากอย่างอารมณ์ดี “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ...." “วิน...เร็วอีกค่ะแพรไม่ไหวแล้ว” “อ๊ะ..อ๊ะ...วิน..." เสียงครางกระเส่าที่ได้ยินทำให้ฉันหยุดชะงัก แล้วหันไปมองต้นเสียง “อ๊ะ...วะ...วินคะ..." “อืออ...” เสียงทุ้มต่ำคำรามในลำคอจนฉันรู้สึกขนลุกวูบ เชี่ยเอ๊ยยย มีอารมณ์อะไรตอนนี้ว่ะ! ฉันสบถกับตัวเองเบาๆแล้วเดินเข้าไปฟังเสียงนั้นใกล้ๆ “อ๊ะ...อ๊ะ...วิน...อ๊าา” “อืออ..." หลังจากสิ้นสุดเสียงนั้น ฉันก็พาตัวเองเข้ามาในห้องน้ำและใช้นิ้วมือทั้งนิ้วห้าชักขึ้นลงช้าเร็วสลับกันตามแรงอารมณ์ของตัวเอง โลกสวยด้วยมือเรารู้จักไหม!! “อืออ...." เสียงทุ้มต่ำนั้นกระตุกอารมณ์ฉันยิ่งกว่าเสียงครางหวาน ๆ ของผู้หญิงเสียอีก แค่ได้ฟังก็ขนลุกซ่าไปทั้งตัว “อ๊ะ..อ๊ะ..." ฉันครางออกมาแล้ว หลับตานึกถึงเสียงคำรามอย่างสุขสมนั่นและถึงแม้จะเห็นแวบ ๆ แค่ข้างหลัง แต่กลับทำให้ฉันอารมณ์ขึ้นง่ายขนาดนี้ “อ๊ะ...อ๊ะ...อื้อออ...." ฉันครางออกมาจนสุดเสียง พร้อมกับปล่อยน้ำรักของตัวเองจนเปื้อนมือ เชี่ยเอ๊ยย ครั้งแรกเลยที่มีอารมณ์กับเสียงครางของผู้ชาย! ฉันทึ้งหัวตัวเองอย่างหงุดหงิด หรือว่าฉันจะได้ทั้งชายและหญิงว่ะ เอาผู้หญิงมาทั้งชีวิตลอง เอาผู้ชายดูบ้างคงไม่เสียหายอะไรหรอก “เห๊ยย!” ฉันร้องออกมาอย่างตกใจ เพราะเปิดประตูออกมาเจอผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำ “วันหลังถ้าจะทำแบบนี้ ชั้นบนยังว่างนะ” น้ำเสียงทุ้มต่ำที่เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนดังขึ้น “อะ...อะไรนะ” “นายครางเสียงดังของฉันมันขึ้น!!” เชี่ยย!! คนเดียวกันนี่หว่า ถ้าเสียงครางของฉันมันทำให้เขาของขึ้น งั้นเราทั้งคู่ก็หายกัน เพราะที่ฉันมันนั่งช่วยตัวเองในห้องน้ำแบบนี้ ตัวต้นเหตุก็คือไอ้ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันนี่แหละ!! __________________________
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม