บทนำ

993 คำ
สวัสดีฉันชื่อไข่มุก เป็นลูกสาวคนโตของบ้าน นิสัยเอาแต่ใจนิดๆ เป็นคนสดใสร่าเริงตอนนี้ฉันเรียนอยู่มหาลัยปี 2 เรียนคณะบริหารก็ที่บ้านมีกิจการนี่เนอะฉันแอบปลื้มผู้ ชายคนหนึ่งเขาชื่อพี่ขุมทรัพย์ เป็นรุ่นพี่ ปี 4 เรียนคณะเดียวกันนี่แหละหล่อรวย เจ้าชู้ ก็ทรงนี้แหละผู้ชายแต่แล้วใครจะไปรู้ว่าวันหนึ่ง ผู้ชายที่ฉันแอบปลื้มอยู่เงียบๆ จะเดินเข้ามาแล้วขอฉันเป็นแฟนฉันนี่กรี๊ดเลยสิคะ ตอบตกลงแบบไม่ต้องคิด คบกันได้เกือบปีแหละก็เป็นแบบคู่รักทั่วไป มีกินข้าวด้วยกันบ้างดูหนังบ้างตามประสาคนเป็นแฟนกันก็คือไปไหนมาไหนด้วยกันทุกครั้ง ที่มีเวลาว่างตรงกัน แต่! หลังจากที่เขาเรียนจบเขาก็ต้องบริหารกิจการและเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปโทรไปไม่ค่อยจะรับไลน์ไปก็ไม่ค่อยอ่านอ้างงานตลอดไม่มีเวลามาหาเหมือนเดิม จนครั้งนึงเค้าบอกว่าไปพบลูกค้าที่ต่างประเทศ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรก็ไปทำงานอ่ะใครจะห้ามแต่แล้ววันนั้นฉันไปกินข้าวกับเพื่อนที่ร้านในห้างแถวๆมหาลัย ฉันก็ได้เจอกับคนที่เขาบอกฉันว่าไปต่างประ เทศเดินเข้าร้านมากับผู้หญิงคนหนึ่งเธอเรียนปีเดียวกับฉันนี่แหละ ดูสนิทสนิมกันดีนะเกาะแขนกันราวกับเป็นคู่รัก แล้วฉันก็เดินเข้าไปทักเขาเขาก็ดูตกใจนะแต่ก็แค่แป๊ปเดียวแหละแล้วฉันก็ถามคำถามเขาออกไปเป็นชุดแต่คำตอบที่ได้ทำฉันอิ้งนะ "เขาบอกฉันว่าตลอดเวลาที่คบกันเขาไม่ได้รักฉันแค่อยากได้เลยไปขอเป็นแฟนและตลอดเวลาที่คบกัน เขามีคนอื่นตลอด" ฉันตบหน้าเขาไปแรงๆ สองที จากนั้นเราก็จบกันและนั่นก็คือจุดเริ่มต้นของฉันกับพี่ชายบ้านตรงข้ามที่แสนดีและเขาแอบรักฉันมาตลอดด้วยสิ... สวัสดีครับผม ภัทร พี่ชายที่แอบรักน้องสาวบ้านตรงข้ามมานานแสนนานแต่ไม่เคยบอกให้เธอรู้แต่แล้ววันนึงผมรู้ว่าเธอมีแฟน "ผมอึ้งอยู่เหมือนกัน" เรียกว่าเสียหลักพอตัวการที่ผมไม่ได้บอกเธอไม่ใช่ว่าผมไม่กล้า เพียงแต่ผมคิดว่ามันยังไม่ถึงเวลาผมกะจะรอให้น้องเรียนจบก่อน แต่มันคงไม่ทันแล้วผมคิดแบบนั้นแต่ก็อีกนั่นแหละไม่คิดว่าเธอจะเลิกกับแฟนเพราะมันนอกใจเธอผมจึงมีโอกาสอีกครั้ง และครั้งนี้ทุกคนคิดว่าผมจะยอมปล่อยน้องไปไหมครับไม่มีทางผมรุกเต็มที่ พ่อแม่ของผม ป๊าม๊าของเธอก็เปิดทางให้ครับ เพราะท่านรู้ว่าผมชอบน้องมาตลอดมีแต่เจ้าตัวแหละครับที่ไม่รู้ผมว่าผมก็แสดงออกอยู่นะ แต่มันคงยังไม่มากพอแลัวตอนนี้ผมก็ต้องจัดการคนที่มันคิดจะทำลายบริษัทด้วย สวัสดีครับผม ขุมทรัพย์ ผู้ชายที่ใครๆก็รู้ว่าผมเป็นยังไ เจ้าชู้รักใครไม่เป็รักสนุกขี้โมโห ไม่ค่อยเอาถ่านพ่อก็ไม่ค่อยสนใจตั้งแต่แม่ ตายไปผมเลยเป็นเด็กขาดความรัก ไม่ค่อยใส่ใจความรู้สึกของคนอื่นวันนึง ผมเจอผู้หญิงคนหนึ่งสวยถูกใจผเธอชื่อ "ไข่มุก" ผมคิดจะเอาเธอเล่นๆ จึงไปขอเธอเป็นแฟน เธอก็ตกลงทันทีนะ แต่ตลอดเวลาที่เราคบกันผมก็มีผู้หญิงคนอื่นเสมอแต่ผมกับเธอไม่เคยมีอะไรกัน ผมมีขาประจำของผม เธอชื่อครีมผมเอาไว้สนองตัณหาแก้เบื่อผมเป็นคนเปิดซิงเธอเองแหละ เธอชอบผมผมรู้แต่ผมไม่ได้รักเธอไง จนวันนึงวันที่พ่อผมถูกตามล่าตัวผมไม่มีใคร มีแต่เธอที่คอยปลอบและเป็นกำลังใจให้ผม เธอเป็นคนที่รู้ใจผมดีที่สุด และเข้ากับผมได้ดีทุกเรื่อง เธอไม่เคยร้องขออะไรจากผม" เธอเป็นลูกคนรวยนะเธอจะไปมีใครก็ได้แต่เธอไม่เคยมีใครเธอมีผมคนเดียวตลอดเวลาสองปีที่ผ่านมาจนวันนั้น วันที่ผมรับปริญญาเธออยู่กับผมเธอบอกรักผมผมมาคิดทบทวนดูครีมก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรเธอรักผมมากจริงๆแหละ "ทุกครั้งที่ผมมีคนอื่น" เธอไม่คยว่าอะไรผมเลย ผมเลยลองเปิดใจดูถึงได้รู้ว่าเธอเป็นคนน่ารักคนนึงเวลาเธออยู่กับผมจะทำตัวเป็นเด็กขี้งอน ซึ่งก่อนหน้านั้นไม่เคย เพราะเธอจะตามใจผมและเอาใจผมเก่งผมก็ตัดสินใจบอกรักเธอตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เคยมีใครแต่ยังไม่ได้บอกเลิกไข่มุกแค่ตีตัวออกห่างเพราะรู้สึกผิด คนเรามันก็กลับตัวกันได้นี่เนอะถ้ารู้สึกตัวผมกะจะไปบอกเลิกกับไข่มุก แต่ยังไม่ทันได้ไปบอก เธอก็บังเอิญมาเจอผมกับครีมเข้าซะก่อน เราก็เคลีย์กันผมโดนตบไปสองทีน้ำอีกหนึ่งเหยือกแต่สำหรับทุกคนมันคงยังไม่พอแต่ไข่มุกทำแค่นั้นแหละ จากนั้นผมกับไข่มุกเราก็จบกัน แล้วผมก็อยู่กับครีมคนเดียวเรื่อยมา "ฝากตามดูเส้นทางความรักของทุกคนกันค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกนะคะลองอ่านดูก่อนถ้าชอบค่อยซื้อค่าา"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม