23.25 น.
มันปาไปจะเที่ยงคืนอยู่เเล้วเเต่ฉันยังไม่สามารถข่มใจตัวเองให้นอนหลับได้เลย จะบอกว่าตอนนี้ฉันสับสนก็ไม่ถูก ฉันเเค่อยากได้คำตอบหรือคำอธิบายจากใครสักคนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันเเน่
ฉันเเบกรับความรู้สึกพวกนี้ไม่ไหว..
พ่อทิ้งฉันไปเเล้วงั้นเหรอ ..นี่ฉันสูญเสียทุกอย่างไปภายในพริบตาเดียวโดยที่ไม่มีใครยอมบอกฉันเเล้วปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปเเบบนี้จริงๆใช่ไหม
ทุกอย่างชัดเจนขึ้นตอนที่ข่าวออกว่าพ่อฉันกำลังจะล้มละลายเเละบินไปสานต่อธุรกิจอีกฝั่งไม่ให้มันตามๆกันไปด้วย ฉันไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้หรอกเเล้วก็ไม่อยากจะเข้าใจด้วย
ฉันเเค่อยากให้ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม
"ป่านนี้นอนเเล้วมั้ง.." ฉันลุกขึ้นเดินออกมานอกห้อง ฝั่งตรงข้ามคือห้องของพี่คิง เขาบอกฉันเอาไว้ว่ามีอะไรก็กดกริ่งเรียกเขาได้ตลอดเวลา เเล้วตอนนี้ฉันก็นอนไม่หลับเพราะมันเเปลกที่เเล้วก็มีเเต่เรื่องวกวนเข้ามาให้ฉันคิดมากตลอดเลย
ทำไมตอนนี้ฉันถึงอ
