[KING :: PART]
ฟุ่บ
เพียงเสี้ยววินาทีร่างของคนตัวเล็กก็ถูกผมลากขึ้นเตียง ก่อนจะโถมตัวขึ้นคร่อมร่างเธอเอาไว้
ในเมื่อผมเตือนเธอเเล้ว ผมให้โอกาสเธอในการก้าวขาออกจากห้องนี้เเล้ว เเต่เธอก็ยังเลือกที่จะอยู่เเละท้าทายอำนาจมืดผม
ทางเลือกของเธอมีเยอะเเยะ
เเต่เธอไม่เลือกเอง..
"อยากรู้ไหมว่าคนเลวเเบบฉันชอบทำอะไร"ผมถามเธอด้วยน้ำเสียงเเหบพล่า ก่อนจะจัดการล็อคเเขนเธอทั้งสองข้างไว้เหนือหัว
หลายครั้งที่ผมพยายามบอกกับตัวเองว่าเธอคือลูกสาวของคุณอา เเละไม่อยากให้เธอต้องมาเเปดเปื้อนเพราะมือของผมเลย เเต่ในเมื่อเธอเลือกที่จะทำเเบบนี้ ผมก็คงจะไม่สนองให้ไม่ได้ซะเเล้ว
ผมไม่ได้ดีขนาดที่ใครจะมาฝากชีวิตไว้..
ผมไม่ใช่คนเดิมอีกเเล้ว..
"ปล่อยฉัน! "
"เอ้า.. ที่เดินตามเข้ามาไม่ได้หวังเรื่องนี้หรอกเหรอ"ผมบอกเเล้วกระตุกยิ้มมุมปาก ทั้งๆ ที่รู้ว่าคนได้ยินจะต้องเสียความรู้สึก เเต่ทำไมผมยังทำ
มันห้ามปากตัวเองไม่ได้
