ฉันนอนเอาหมอนขึ้นอุดหน้าอุดหูของตัวเองเพื่อกลบเสียงฟ้าร้องข้างนอก ตอนเเรกก็เหมือนจะไม่ตกหรอกเเต่พอพี่คิงเขาบอกว่าจะกลับบ้านมันดันตกหนักลงมาซะได้ ทั้งๆ ที่ฉันไล่ให้ขับรถออกไปเเทบตาย เพราะถ้ามีคนเเบบเขาอยู่อะไรก็ไม่ปลอดภัยทั้งนั้นเเหละ เเต่ผลสุดท้ายเขาก็ต้องค้างที่นี่ที่ห้องรับเเขก -.- ฉันไม่เคยเจอผู้ชายเเบบเขามาก่อนเลย ไม่ได้หมายถึงความเป็นสุภาพบุรุษหรอกนะเเต่ฉันหมายถึงความหื่นกระหายในตัวเขาต่างหาก ผู้ชายเเบบเขาจะทำให้ชีวิตฉันดีขึ้นยังไงกัน.. เปรี้ยง.ง!!! ฉันสะดุ้งไปตามเสียงฟ้าผ่าที่ดังลงมาราวกับว่ามันผ่าลงข้างๆ หูฉันเลย บานหน้าต่างที่เปิดอยู่ฉันก็ไม่กล้าเข้าไปปิดมันซะด้วย ขนาดเปิดไฟทั้งห้องสว่างขนาดนี้มันยังดูน่ากลัวจนนอนไม่หลับ ขออย่างเดียวตอนนี้ ..ไฟอย่าดับพอ พึ่บ! "กรี๊ดดดดดด!!! " พูดไม่ทันจะขาดคำไฟฟ้าในห้องฉันมันก็ดับพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย เเถมลมจากนอกหน้าต่างยังพัดเข้ามาจน