"หลบไปสิยะ"
มุตตามองหญิงสาวที่เดินเข้ามาด้วยสายตารังเกียจ เธอสงสัยในตัวเพลิงกัลป์ซะเหลือเกินไปคว้าเอาผู้หญิงที่ไม่ตรงสเปคเอาซะเลยมาเป็นเมียตบเมียแต่งได้ยังไงแทนที่จะแต่งกับเธอที่แสนจะเข้ากับเขาได้ทุกอย่างแทน
"เธอกลับไปได้แล้วมุตตา ขอบใจที่มาส่ง"
เพลิงกัลป์ยังพอมีสติเขาสลัดมุตตาทิ้งไปยืนด้วยตัวเอง เขาจอดรถหลับอยู่ปากซอยเพราะเมาแต่มุตตาผ่านมาเจอก็เลยพาเขามาส่งที่บ้านตอนนี้หมดเวลาของเธอแล้วเขาอยากจะขึ้นห้องพักผ่อนเต็มทน
"มุตค้างที่นี้เหมือนเดิมก็ได้ค่ะ"
มุตตาชินกับความเจ้าอารมณ์ของเพลิงกัลป์ เธอถูกเขาเหวี่ยงทิ้งแบบนี้ประจำและเธอก็หานอนที่ห้องนอนห้องอื่นในบ้านนี้ได้ตลอดและวันนี้ก็คิดว่าจะได้มีโอกาสแบบคืนวันเก่าๆ
"ไปได้แล้วไง"
เพลิงกัลป์เดินเซขึ้นบันไดไปอย่างไม่สนใจ เขาไม่ต้องการใครมาวุ่นวายในบ้านนี้เพิ่ม แค่ที่ยืนบื้ออยู่ตรงนั้นก็น่าเบื่อเต็มทนจะให้มีใครเพิ่มอีกเขาคงอาละวาดบ้านพังแน่ๆ
