"ครับ อากง"
เพลิงกัลป์ยังไม่ทันขยับไปไหนได้ไกลจากมือถือที่กะจะทิ้งเอาไว้ในห้องนอนก็ดังขึ้น และชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอก็ทำเอาเขาต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่เพราะไม่อยากรับสาย เจ้าสัวธนินท์ใจดีกับทุกคนแต่เผด็จการกับเขามากที่สุด มากจนบังคับเขาแต่งงานได้ก็แล้วกัน
"เจ้าสัวประชัยอาการทรุด พาหนูอัญญาไปเยี่ยมเดี๋ยวนี้เลย อย่าให้ต้องพูดย้ำ"
ธนินท์พูดห้วนๆใส่มือถือ เขาไม่ได้ไร้มารยาทที่จะพูดจาไม่ดีกับหลานชายตัวเองแต่กับเพลิงกัลป์ไม่รู้ทันคุยไม่รู้เรื่องแน่นอน หลานเขาเขาเลี้ยงมาเขารู้ดี
คนออกคำสั่งนิดๆแทบจะเอาหูทะลุโทรศัพท์เพราะรอฟังคำตอบ เพลิงกัลป์ไม่ใช่คนเชื่องช้าเขาออกจะรวดเร็วแต่ทำไมครั้งนี้ถึงแทบจะเงียบหายไปเลย คนแก่รอนานจนเกือบจะถามอีกรอบ
"ผมไม่ว่าง"
คนรับสายถอนหายใจใส่มือถือเฮือกใหญ่และหลายเฮือกด้วยความเบื่อหน่าย เขายอมแต่งงานยอมพาผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ด้วยเรื่องก็น่าจะจบ แต่มันก็ไม่จบยังจะ
