มาร์ริค
"คุณป๋าขา~" เสียงใสที่เรียกเขาพร้อมกับวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้ามาหาแล้วปีนขึ้นมานั่งบนหน้าตักเขาในท่าหันหน้าเข้าหากัน เขาขมวดคิ้วอย่างไม่ชอบใจเมื่อเด็กน้อยในชุดนักศึกษาของเขาใส่กระโปรงสั้นเกินความจำเป็น
"ทำไมไม่เรียก" ดุเสียงเข้มไม่กอดเด็กน้อยของเขาอย่างเคย จนคนตัวเล็กซบลงตรงอกเขาแล้วดึงแขนทั้งสองข้างของเขาไปกอดรัดเอวบ้างเองพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
"ก็หนูหวานรีบไปมหาลัยนี่นาอีกอย่างคุณป๋าก็นอนหลับสนิทด้วยหนูหวานไม่อยากกวน"
"รู้ไหมว่าทำผิด" ร่างเล็กแหงนหน้าขึ้นมองสบตาเขาตาปริบๆ จนใจเขาจะอ่อนยวบยาบซะให้ได้เลย
"หนูหวานไม่ผิดนะ~" ยู่ปากน้อยๆ
"....." เขาเงียบมองหน้าคนบนตักนิ่งอยากรู้เหมือนกันว่าคนตัวเล็กจะทำอะไรต่อไปถ้าผมไม่คิดจะพูดด้วย
ฟอด~ ฟอด~ จุ้บ~
เด็กน้อยของเขาใช้สองแขนเรียวเล็กกอดรั้งต้นคอเขาไว้แล้วดันตัวยื่นหน้าขึ้นมาหอมแก้มเขาทั้งสองข้างพร้อมตบท้ายด้วยการจูบปากเขาเบาๆ ก่อน
