“ไชโย! ใช่ ลินน่ารักที่สุดเลย ถ้าไม่มีลิน เล่ย์คงคิดไม่ออกแน่ๆ” เขาบอกหญิงสาวในอ้อมแขนด้วยเสียงตื่นเต้นแกมตื้นตัน เพราะมัวแต่น้อยอกน้อยใจในชีวิตที่อาภัพ เลยทำให้อับจนหนทางในบางเรื่อง
“ก็ลินเก่งนี่ แล้วลินก็เจ๋งด้วย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ลินก็จะอยู่ตรงนี้ ข้างๆ เล่ย์ ลินจะไม่ยอมให้เล่ย์เผชิญกับปัญหาคนเดียวเด็ดขาด” บอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง พร้อมกอดกระชับรอบคอหนาแนบแน่น
“ทำไมลินถึงดีกับเล่ย์จัง” ถามพลางก้มหน้าลงมาอยู่ใกล้ๆ ถ้าเป็นหญิงอื่นคงต้องเอียงอายหลบลี้เป็นพัลวัน แต่ใช้ไม่ได้กับเธอคนนี้ เมื่อลินลดายกใบหน้าขึ้นไปหาใบหน้าของชายหนุ่ม จนจมูกเกือบจะชนกัน
“ก็เล่ย์เป็นเพื่อนรักของลินนี่นา เวลาเพื่อนมีสุขก็ต้องร่วมเสพ มีทุกข์ก็ต้องร่วมต้านสิ” คงจะดีกว่านี้ ถ้าเขาไม่ได้ยินคำตอบ เพราะใบหน้าหล่อเหลาที่เพิ่งจะสดชื่น กลับกลายเป็นห่อเหี่ยวขึ้นมาอีกแล้ว
“เป็นอะไร ทำไมทำหน้าอย่างนั้น” หญิงสาวยังคงสังเก
