ตอนที่ 9 เธอปลูกดอกไม้ในหัวใจ (4) “เอก นั่นแม่เอื้อย” สะกิดที่หัวไหล่กว้างเบาๆ แถมยืนเท้าสะเอวจ้องอย่างเอาเรื่อง “อื้อ ก็ใช่ไง” ตอบอย่างไม่สนใจ ก่อนจะจับจูงแม่ชาวบ้านมานั่ง และหาน้ำหาท่าให้กินเสร็จสรรพ ประหนึ่งว่าอยู่บ้านตนเองก็ไม่ปาน ท่ามกลางความเอ็นดูระคนขบขันของนางมีนา ที่เห็นเด็กชายคนหนึ่ง เอาใจใส่นางสารพัด แต่เด็กสาวผู้เป็นลูก ได้แต่ยืนมองหน้างอง้ำด้วยความขัดใจ เมื่อโดนแย่งแม่ไปอีกแล้ว… “เอื้อย เอื้อยอยู่ในห้องหรือเปล่าลูก เอื้อย!” เสียงแม่เรียกโหวกเหวกอยู่ด้านนอก ทำให้จรินพรในวัยใกล้สิบแปด ต้องละสายตาจากภาพถ่ายในวัยเด็ก ของเธอและเด็กผู้ชายในความทรงจำ ตัดใจวางรูปภาพในมือลงในกระเป๋าสตางค์ใบโปรด ส่งเสียงตอบรับมารดาไปด้วยน้ำเสียงที่พยายามปรับให้เป็นปกติ ทั้งๆ ที่กำลังยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาป้อยๆ “จ๋าแม่ เอื้อยอยู่ในห้องจ้า” “แต่งตัวได้แล้วลูก เดี๋ยวเราต้องรีบไปบ้านเสี่ยเขานะ วันนี้วันเ