ให้หลังจากที่ตุลเดินไป ไนท์ก็เดินกลับมานั่งที่เดิม เป็นจังหวะที่พนักงานเดินเอาอาหารมาเสริฟให้พอดี “คู่หมั้นพี่ลิลดูเหมือนว่าเขาจะไม่ชอบผมนะครับ” “เขาเป็นคนเข้ากับคนอื่นยากน่ะ” “พี่ลิลรู้จักเขาดีจัง” “…” พอถูกถามกลับมาแบบนั้นทำให้ฉันเงียบไปไม่เป็น ก่อนจะหยิบช้อนมาตักอาหารกินกลบเกลื่อนคำตอบ “ผมว่าเขาอาจจะไม่อยากถอนหมั้น ถึงได้จ้องหน้าผมแบบนั้น” “กินข้าวกันดีกว่านะไนท์ เดี๋ยวพี่ต้องรีบกลับบ้าน” “ขอโทษนะครับถ้าผมพูดเยอะไป” เหมือนไนท์จะรู้สึกผิด เขาพูดมากจริง ๆ บางเรื่องฉันก็ไม่อยากจะเอ่ยถึง ฉันพยักหน้าก่อนที่เราสองคนจะนั่งกินอาหารกันเงียบ ๆ จู่ ๆ สมองก็คิดถึงคำพูดของตุลขึ้นมา เขาบอกว่าไม่ได้เอารถมาแล้วจะกลับยังไงนะ ช่างสิ! ไม่เห็นต้องสนใจเลย เขาปากร้ายได้แปลว่าคงไม่เป็นอะไรมากหรอก ก่อนแยกกันฉันนัดกับไนท์ว่าพรุ่งนี้เราจะมาไปเดินห้างด้วยกัน ทำอะไร ๆ แบบที่คู่รักเขาทำกัน เรื่องจ้