เด็กมันร้าย - 3 อยากได้มากใช่ไหม!! ?
614 คำ
ฉันสะดุ้งกับน้ำเสียงที่ตุลตวาดแต่ก็ยังยืนตัวแข็งทื่ออยู่ เพราะไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อนบวกกับรู้สึกผิดด้วย
“เดี๋ยวฉันซื้อกรอบรูปใหม่ให้ก็ได้ นายอย่าโกรธขนาดนั้นสิ” มันเจ็บที่เห็นว่าตุลอาลัยอาวรณ์กรอบรูปขนาดนั้นถึงแม้ฉันจะเป็นคนผิดก็เถอะ
“ซื้อให้ใหม่ ?” ตุลเงยหน้ามาก่อนที่เขาจะยืนขึ้น
พรึบ! ฝ่ามือใหญ่กระชากแขนของฉันจนตัวปลิว เริ่มรู้สึกเจ็บแผลที่เท้าขึ้นมาแล้วตอนนี้
“ต..ตุลพี่เจ็บ” ฉันพยายามแกะแขนตัวเองออกจากมือของตุลแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะเขากำแน่นมากๆ
“ชอบให้เงินแก้ปัญหามากเลยว่างั้น ?”
“ป…เปล่าพี่ไม่ได้คิดแบบนั้น”
“รู้ตัวไหมว่าน่ารำคาญมากขนาดไหน เมื่อไหร่จะเลิกยุ่งสักทีวะ!!” ตุลตะคอกใส่หน้าฉันเสียงดังลั่น เขาน่ากลัวมากๆ จนฉันสั่นไปทั้งตัว
“รู้สิ พี่รู้ว่าตัวเองน่ารำคาญขนาดไหน เพราะตุลพูดคำนี้แทบทุกครั้งที่เราเจอกัน”
คำว่ารำคาญฉันได้ยินจากปากของผู้ชายคนนี้จนชินแล้ว มันก็จริงนั่นแหละฉันมันน่ารำคาญ แต่จะให้ทำยังไงในเมื่อหัวใจมันชอบไปแล้ว
“ถ้ารู้ตัวเองดีก็อย่ามายุ่ง อย่าโผล่หน้ามาให้เห็น!!”
“ตุลไม่ชอบพี่พี่ก็เข้าใจนะ แต่ไม่เข้าใจที่ตุลยังรู้สึกกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ทั้งที่เธอเป็นฝ่ายทิ้งไป…โอ้ย~” พูดยังไม่ทันจบแขนของฉันก็ถูกกระชากอีกครั้ง
“รู้ได้ยังไง”
“……” ตายแน่! ฉันเผลอพูดเรื่องที่ไม่ควรพูดออกไป จะทำยังไงดีล่ะทีนี้
“ตอบมา! รู้ได้ยังไงใครบอก!!”
“พี่เจ็บนะตุล โอ้ย~” พอฉันไม่ยอมตอบก็ถูกคนใจร้ายอย่างตุลบีบแขนแรงขึ้น เขาเคยสนใจความเจ็บปวดของฉันบ้างไหม
“พ…พี่ให้คนตามสืบ” ฉันหาข้ออ้างเพราะกลัวเขาจะไปต่อว่าแพร
ตุลก้มมองภาพที่พื้น เขาขบกามแน่นก่อนจะตวาดถามอีกครั้ง “ชอบมากใช่ไหม อยากได้มากใช่ไหม ได้!!”
เป็นคำถามไม่ไม่ต้องการคำตอบ จู่ๆ ตุลก็ลากฉันมาที่เตียง เขาผลักร่างฉันให้ล้มกระแทกลงบนเตียงอย่างแรงจนมันรู้สึกจุก
“…ตุล อึก พี่เจ็บทำไมต้องรุนแรงแบบนี้ด้วย”
“ต..ตุลจะทำอะไร กรี๊ด~” กรีดร้องออกมาเสียงดังเมื่อตุลขึ้นมาคร่อมบนตัวฉันแล้วก้มหน้าลงมาซุกไซร้ที่ซอกคอ
ฉันดิ้นพล่านอยู่บนเตียงความกลัวปะทุขึ้นมาในใจ ถึงจะชอบมากขนาดไหนแต่เรื่องแบบนี้ฉันยังไม่พร้อม เขายังไม่รักฉันเลยด้วยซ้ำเราจะมีอะไรกันได้ยังไง
“ตุลปล่อยนะ เป็นบ้าไปแล้วหรอ” ฉันดิ้นจนสุดแรงแต่เพราะเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ จึงไม่สามารถผลักไสเขาได้
“อยากได้มากไม่ใช่หรือไง” เขายกศีรษะขึ้นตวาดถาม
“ม..ไม่พี่ไม่ต้องการแบบนี้”
“มาอ่อยถึงที่ เข้ามาถึงในห้องนอนจะบอกว่าไม่ต้องการ ฟังดูย้อนแย้งนะ”
“พ…พี่จะกลับแล้วปล่อยนะ” ฉันกลัวเขาจริงๆ ครั้งนี้ ฉันรู้ว่าตุลโกรธแต่ก็ไม่ควรทำแบบนี้
“ได้กลับแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้!!” พูดจบตุลก็ก้มลงมาซุกไซร้ซอกคอของฉันอีกครั้ง
ฉันดิ้นจนหมดแรง น้ำตามันไหลลงมาอาบแก้มเพราะความกลัว “อึก~ ถ้าพี่ยอม….ตุลจะยอมเปิดใจให้พี่ไหม”
- ผู้เขียน
