นั่งลงที่โต๊ะได้ก็สั่งเบียร์ลาวมาดื่ม วันนี้ผมไม่ได้ตั้งใจมาเมา อย่างที่บอกว่ามานั่งเล่นให้ตัวเองไม่คิดฟุ้งซ่านเท่านั้น ดื่มไปก็มองบรรยากาศรอบๆ สังเกตสีหน้ารื่นเริงและการพูดคุยอย่างออกรสของนักท่องเที่ยวหัวทองทั้งหลายเพลินๆ มันก็พอจะทำให้ผมสงบจิตสงบใจได้บ้างแหละ เสียเพียงอย่างเดียว การมานั่งดื่มคนเดียวแบบนี้มัน...เหงาชะมัด เหงาจริงๆ ผมถึงกับต้องถามตัวเองเลยนะว่าตัวเองมาโผล่หัวทำบ้าอะไรที่ต่างบ้านต่างเมืองคนเดียวแบบนี้ ความจริงแค่อกหัก ผมกลับไปหาพ่อแม่ที่บ้านสวนในเชียงใหม่ก็ได้ อย่างน้อยก็มีพ่อแม่อยู่ใกล้ๆ มันไม่ทำให้เหงามากขนาดนี้หรอก การอกหักทำให้ความสามารถในการตัดสินใจของผมต่ำลงจริงๆ นึกสมเพชตัวเองขึ้นมาจนเผลอหัวเราะหึในลำคอ ก่อนที่จะรู้ตัวว่าการหัวเราะของผมเมื่อครู่เป็นการทำให้ใครบางคนเข้าใจผิดว่าผมยิ้มให้ ตอนแรกผมก็ว่าผมคงจะตาฝาดที่เห็นผู้ชายซึ่งนั่งอยู่ยังโต๊ะฝั่งตรงข้ามส่งยิ้มมา ผ