พอลินดาได้ยินเสียงด้านนอกที่เงียบอยู่เธอจึงรีบเดินออกไปไม่สนอะไรใดๆ รีบเดินมานั่งลงที่โต๊ะทำตัวให้เป็นปกติถึงแม้จะไม่ได้สบายตัวเท่าไหร่นักเพราะด้านล่างยังเปียกอยู่ ไม่นานอีกฝ่ายก็เดินตามออกมา
แอรด..
"เอ้าเชน!" เชนชะงักไปนิดเมื่อพี่ชายเปิดประตูเข้ามาพอดี ลินดาเองก็ชะงักก่อนจะหายใจเข้าลึกๆ แต่คนที่มันมีความรู้สึกผิดอยู่ในใจย่อมมีสีหน้าที่ไม่ดี
"เชนไปไหนมา พี่โทรหาทำไมกดตัดสาย "ชินถามน้องชายพลางขมวดคิ้ว"
"ตัดสายเหรอครับ" เชนทำท่าควานหามือถือในกระเป๋ากางเกง แต่คนที่เผลอหยิบมือถือของเขาติดมาด้วยลินดาหัวใจเต้นแรง
"นั่นสิครับผมลืมไปเลย หรือจะโดนขโมยไปแล้ว"
"เรานี่นา..แล้วนี่มีคลิปเด็ดหรือเปล่าก็ไม่รู้ทำหายแบบนั้น" คนเป็นพี่ชายแกล้งเย้าแหย่เล่น
"น่าจะตามทันอยู่นะครับ เดี๋ยวผมให้คนตามสัญญาณ"
"นี่พี่ก็เพิ่งไปหาพนักงานมา ให้เขาตามสัญญาณให้ พี่กลัวเราเป็นอะไร"
"อ๋อ.." เชนมองมาทางฝั่งของลินดา
