แฟนที่ดีคือฮอตเนิร์ด

เพื่อนของเพื่อน

แม้เสียงพูดคุยของเพื่อนทั้งสองกลุ่มที่กำลังทักทายกันจะค่อนข้างวุ่นวายจอแจ ทว่าสาริศากลับรู้สึกโลกทั้งใบพลันนิ่งสงัด หญิงสาวกลืนน้ำลายอึกใหญ่ยามที่สายตาประสานกับดวงตาคมคู่นั้นอย่างไม่ตั้งใจ

นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนหลังกรอบแว่นสีใสพาให้เธอลืมคำพูดที่จะใช้ล้อเกณิกาเรื่องหนุ่มคนใหม่ที่มาขายขนมจีบไปเสียสนิท หญิงสาวได้แต่กะพริบตาปริบๆ สบกับอีกฝ่ายอยู่อย่างนั้นด้วยหัวใจที่เร่งจังหวะการเต้นขึ้นเรื่อยๆ

กว่าจะรู้ตัวว่านั่งเหม่อมองใบหน้าหล่อภายใต้กรอบแว่นสีใสของเขานานเกินพอดี ก็เป็นตอนที่ถูกมือเล็กยื่นมาเขย่าต้นแขน

“ซิด เป็นอะไรหรือเปล่า” เกณิกาถาม ทว่าน้ำเสียงกลับไม่ได้แฝงไปด้วยความเป็นห่วงอย่างที่ควรจะเป็น ออกจะติดไปทางเย้าแหย่เสียมากกว่า สาริศาได้ยินแบบนั้นก็ได้แต่กระแอมไอแก้เก้อก่อนจะหันไปหาเพื่อนของตัวเอง

“อะไรซิน มีอะไร” เธอพยายามควบคุมเสียงให้เป็นปกติอย่างสุดความสามารถ ทว่ายิ่งเห็นเพื่อนมองมาด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ก็ยิ่งทำตัวไม่ถูกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และเหมือนว่าท่าทางแบบนี้มันจะไปถูกใจเพื่อนสนิทของเธอนัก

“มองตาไม่กระพริบเลยนะ ไหนว่าไม่ชอบแนวนี้ไง” เกณิกายื่นใบหน้าเข้ามากระเซ้าเสียงเบาที่ข้างหูราวกับกระซิบ พาลให้ใบหน้าขาวสว่างของเธอร้อนผ่าวขึ้นมาทันควัน

อยากจะเถียงใจจะขาดว่าคนฮอตอย่างเธอไม่มีทางจะมาเขินไปไม่เป็นเพราะแค่มองหน้าใครหรอก แต่จนแล้วจนรอดความร้อนบนผิวแก้มก็ยังไม่ลดน้อยลงเสียที มีแต่จะเพิ่มระดับความร้อนมากขึ้นจนเริ่มลามไปที่ใบหู

สาริศาหันใบหน้าที่คงจะกำลังแดงซ่านหนีเพื่อน ทว่าเหมือนจะเป็นการตัดสินใจที่ผิดถนัด เพราะยามที่หันหน้าหนีเกณิกาสายตาก็ไปปะทะกับอีกฝ่ายซึ่งยังคงมองอยู่ รอยยิ้มบางๆ ที่ดูเหมือนจะเอ็นดูเธอนั้นยิ่งพาลให้ใบหน้าสวยร้อนฉ่าเหมือนจะระเบิดไปเสียให้ได้

นี่มันบ้าไปแล้ว เขาแค่ยิ้มเองยังไม่ได้ทำอะไรเลย แล้วเธอจะเขินทำไม!

“ใครเหรอซิน” สาริศาพยายามตั้งสติก่อนจะส่งยิ้มแบบเก็บอาการกลับไปให้เขา แล้วหันมาถามเพื่อนเสียงลอดไรฟัน เกณิกาได้ยินอย่างนั้นก็หัวเราะในลำคอเบาๆ กระนั้นก็ยังรู้งานมากพอที่จะตอบเธอเสียงเบาแบบเนียนๆ

สมกับที่เป็นเพื่อนกันมานาน

“เพื่อนเหรินชื่อเดโค คนนี้เป็นลูกครึ่งสเปนด้วยนะ” และแม้ว่าเกณิกาจะรู้ดีว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ในหัว แต่ก็ยังยอมรามือไม่พูดอะไรต่อเพราะโดนเจนทัตที่นั่งอยู่อีกด้านถามว่าอยากกินอะไร

สาริศาคิดตามในสิ่งที่เพื่อนบอก ทว่ากลับไม่ได้หันไปมองเขาแต่อย่างใดเพราะกลัวว่าจะเกิดพลาดไปจ๊ะเอ๋สบตากับเขาให้เสียการควบคุมอีก ว่าแต่ชื่อเดโคแถมเป็นลูกครึ่งไทยสเปนอย่างนั้นเหรอ

น่าสนใจแฮะ

หลบตาได้ไม่นาน พอคิดว่าอีกฝ่ายน่าสนใจเธอจึงอาศัยช่วงเวลาที่ทั้งโต๊ะกำลังสั่งอาหารพินิจเขาไปด้วย นัยน์ตาสวยไล่ไปบนผมสีดำขลับที่ซอยสั้นเป็นทรง และเซ็ตเปิดหน้าผาก ลงมาจนถึงใบหน้าคมคายที่มีแว่นสายตาสีใสบดบังเอาไว้

ก่อนจะลากไปบนกล้ามเนื้อแน่นหนันตามประสาคนออกกำลังกายที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อยืดสีดำอยู่เงียบๆ

ผิวสีแทนที่โผล่พ้นแขนและคอเสื้อนั้นกำลังสะท้อนกับแสงไฟนีออนในร้าน ดูน่ามองเป็นอย่างยิ่งจนสาริศากัดปากของตัวเองอย่างเผลอไผล

จมูกโด่งที่รับกับใบหน้าคมคายได้อย่างพอดิบพอดี ความตัวใหญ่ไหล่กว้างดั่งมหาสมุทร เหมาะให้ลูกของเราขึ้นไปปีนป่ายแบบนั้น…

อยู่ๆ คนไม่เคยสนใจผู้ชายเนิร์ดอย่างเธอก็กลับนึกเสียใจขึ้นมา ไม่น่ามัวแต่กินจนไม่ได้หยิบลิปสติกขึ้นมาทาเลยเชียว

นี่มันไม่ใช่แค่เนิร์ดแต่เป็นฮอตเนิร์ดแล้ว! ไม่ใช่ฮอตธรรมดาด้วย

แต่ฮอตมากในระดับที่มดลูกสั่น!!