“โอ้ย ชั้นม่ายม๊าว พรุ่งเน้ขับรถกลับได้สบ๊าย”
เสียงยานคางของพี่กิ๊บดังลั่นไปทั่วบริเวณ และแม้ว่าตอนนี้พวกเราจะมานั่งจัดปาร์ตี้กันริมหาด รอบๆ มีแต่บ้านพักของทีมงานแต่ก็ใช่ว่าจะแหกปากเสียงดังได้มากนัก ยิ่งในยามวิกาลเช่นนี้ น่ากลัวว่าแขกของรีสอร์ทคนใดสักคนจะแจ้งตำรวจข้อหาส่งเสียงดังรบกวนเอาได้
“เจ๊เบาๆ เดี๋ยวเขาก็โทรแจ้งตำรวจหรอก”
เพราะอย่างนั้นพี่ณิดาผู้ช่วยของพี่กิ๊บและทีมงานผู้หญิงอีกคนที่ก็เมาไม่แพ้กันจึงต้องช่วยกันห้ามหัวหน้าของตัวเองกันจ้าละหวั่น เกิดเป็นภาพล้มลุกคลุกคลานกันไปบนพื้นหญ้า เคล้าเสียงหัวเราะกันอย่างสนุกสนานทว่าไม่ได้ดังเท่าเดิม
สาริศาได้แต่นั่งมองลูกพี่ลูกน้องของเพื่อนสนิท นั่งหัวเราะแบบหมดสภาพความสวยอยู่บนพื้นหญ้ายิ้มๆ ขณะที่แผ่นหลังพิงอยู่กับแผ่นอกแข็งแรงของใครอีกคนที่นั่งอยู่ข้างกัน
เธอเองก็รู้สึกมึนเล็กน้อยเพราะชนและยกรวดเดียวหมดมาแล้วหลายแก้ว แค่ไม่ได้เมาจนรั่วเหม
