สองสามวันที่อยู่ในดันเจี้ยนร่วมกับกลุ่มของผู้กล้า แม้รีชม่อนยังไม่เจอฉากวาบหวามต่อจากบ่อน้ำ แต่ก็เป็นสองสามวันที่เหน็ดเหนื่อยเอามากๆ มิหนำซ้ำ กินของแห้งติดต่อกันทุกมื้อเริ่มรู้สึกเอียนขึ้นมาแล้ว
ทว่าก็ไม่ใช่แค่รีชม่อน แต่ทุกๆ คนก็คิดเหมือนกัน
“ไม่ไหวแล้ว คาเซียน่า ไปหาของกินอร่อยๆ กันเถอะ” โคเวสต์บ่นขึ้นมาเป็นคนแรก
“อืม ข้ารู้ว่าอะไรที่พอจะกินได้นะ” คาเซียน่าเออออไปกับโคเวสต์
รีชม่อนมองทั้งสองคน งงเป็นไก่ตาแตก
ของกินในถ้ำที่เต็มไปด้วยอสูรเนี่ยนะ!
แต่จะว่าไป เขาก็อยากกินของอย่างอื่นที่ไม่ใช่ขนมปังแห้งเหมือนกัน
ทุกคนบ่นถึงของกินพร้อมกับเดินตรงไปข้างหน้า แล้วในตอนนี้ เอลเลียตที่เดินนำหน้าสุดจู่ๆ ก็หยุดเดิน
“มีอะไรเหรอ” โคเวสต์ถาม
“เราจะพักกันตรงนี้” เอลเลียตบอก หลังจากเจอสถานที่ที่คิดว่าปลอดภัย ก่อนจะสร้างอาณาเขตด้วยเวทแห่งแสง
สองสามวันมานี้ รีชม่อนเห็นอาณาเขตของเอลเลียตจน
