ในตอนที่หัวหน้าเผ่าสายลมอ้าปากเตรียมจะสวดรีชม่อนต่อ จู่ๆ เอลเลียตก็เข้ามายืนขวางข้างหน้า พร้อมกับช่วยพูดปกป้อง
“อันที่จริง เป็นเพราะข้าเองที่ทำร้ายเขา เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับจอมมาร”
หัวหน้าเผ่าสายลมสะบัดหน้าร้อง “เหอะ!” ดูแล้วไม่ชอบขี้หน้าผู้กล้าเป็นอย่างมาก ทว่าก็หยุดบ่นแซนโซและไม่บ่นใส่รีชม่อน
ถึงอย่างนั้น เอลเลียตกลับพูดต่อ
“เพื่อเป็นการแสดงความขอโทษ และหากหัวหน้าเผ่าสายลมไม่ว่าอะไร ข้าช่วยขอพรกับเทพีแห่งการให้กำเนิดได้ ท่านจะได้อุ้มหลานโดยเร็ว”
หัวหน้าเผ่าสายลมร้อง “หา!?” เหมือนจะไม่เห็นด้วย
เอลเลียตยังคงยิ้มอย่างบริสุทธิ์ใจ ก่อนจะพึมพำกับตัวเองว่า “ข้าคงยุ่งไม่เข้าเรื่อง หัวหน้าเผ่าสายลมอาจจะไม่ได้อยากอุ้มหลานเร็วๆ อา...เป็นข้าเข้าใจผิดไป”
“มะ...ไม่ใช่ ถ้าเจ้าทำได้ล่ะก็ ข้าก็ไม่ว่าอะไรหรอก” หัวหน้าเผ่าสายลมรีบพูดกลับมา
เอลเลียตพยักหน้า
“ครับ ข้าจะช่วยหัวหน้าเผ่าสายลมขอพรอ
