กว่ารีชม่อนจะทำใจฟังต่อได้ เป็นหลังจากที่เขาทรุดลงนั่งข้างๆ เตียงไม้เลื้อยอยู่นานสองนาน
ด้วยท่าทางอย่างนั้น ธีโอราสมองรีชม่อนเหมือนกลัวว่าเขาจะหนีไปเช่นเดียวกับลีลีสต์
“เล่าต่อเลย”
รีชม่อนโบกมือให้ธีโอราสหลังตั้งสติได้แล้ว
“แต่ข้ากลับคิดว่า เอาไว้ให้เจ้าพร้อมกว่านี้...”
“ไม่เกี่ยวกับธีโอราสหรอก เพราะข้าเข้าใจเรื่องราวต่างๆ ถึงได้รู้สึกแตกตื่น แต่ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว จริงๆ นะ”
“แน่ใจนะว่าอยากจะฟังต่อ” ธีโอราสถาม และยังคงลังเล
“พูดต่อเถอะ”
ธีโอราสสูดหายใจลึกๆ ทีหนึ่ง ก่อนจะเริ่มเล่าต่อ
“ถึงไหนแล้วนะ เอ่อ...ในสี่ร้อยปีมานี้ เทพได้สร้างร่างแยกและลงมาจุติเป็นผู้กล้า เพื่อช่วงชิงผลึกกลับคืน ถึงแม้การช่วงชิงนั้นจะทำไม่สำเร็จ แต่ผลึกก็มีรอยตำหนิ เจ้าคงเห็นสีของผลึกและคิดว่าแปลก นั่นเป็นผลจากตำหนิ พลังของผลึกจึงเบาบางลง ก่อนที่ข้าจะรู้เรื่องนี้ ข้าเองก็น้อยใจที่เผ่ามนุษย์ได้ครอบครองผู
