FIRE ON
“ยั่วเก่งชิบหาย ...เห้อ!! ” เกือบตบะแตกแล้วมั้ยล่ะกู ดีนะที่ผมมีสติพอที่จะไม่ปล้ำยัยเมียตัวแสบไปเมื่อกี้ ไม่งั้นคงยาวแน่ๆ พอเดินเข้ามาข้างในก็เห็นพวกมันนั่งอยู่ตรงกลางโดยมีลูกน้องผมยืนล้อมรอบอยู่
...แล้วไอ้สารเลวนั่นไปไหน?
“ไอ้เชี่ยนั่นไปไหน!!!!” พวกลูกน้องไปมีใครกล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตาผมซักครั้งจนเริ่มโมโหมากขึ้น หางตาดันเหลือบไปเห็นร่างของไอ้ไวท์นั่งอยู่บนฟูก และเอามือกุมท้องไว้สีหน้ามันนิ่งแต่เหงื่อที่ซึมออกมาทำให้รู้เลยว่ามันคงเจ็บมากแน่ๆ
“ใครทำมึง?” สายตามันเย็นชาทันทีแล้วมองออกไปทางด้านหลังโรงงาน
“หมาที่ไม่ได้อยู่ในนี้ไง ...ถ้าเจอครั้งหน้ากูไม่เอาไว้แน่!” ฟาโน่เอาผ้าเช็ดหน้าของมันโปะไปที่ปากแผลของไอ้ไวท์จนมันต้องกัดฟันไว้แน่น สายตาอาฆาตแค้นอย่างรุนแรง
“นายครับให้เอายังไงกับพวกมันดีครับ” หลังจากสิ้นคำถามของซีเจลูกน้องผมที่ยืนคุมพวกมันอยู่เอาปืนจ่อไปที่หัวพวกมันทุกคนอย่างพร
