ตอนที่ 6

1026 คำ
เคยพบกับคำว่า ‘ถึงสวรรค์’ เพราะว่าเวียร์ไม่เก่งในเรื่องร่วมรัก หลายๆ ครั้งที่กิจกรรมบนเตียงระหว่างหล่อนกับเขาจำต้องจบลงอย่างทุลักทุเล เพราะเวียร์มักจะเสร็จสมไปก่อนทุกครั้ง รสาจึงเป็นฝ่ายถูกทิ้งให้นอนอารมณ์ค้างอยู่บ่อยๆ           “อู้ว... ของคุณทั้งใหญ่ทั้งสวย”          อังเดรละล่ำละลักชม ตาเบิกโพลงมองร่องเนื้อที่เปิดเปลือยแบะอ้าอยู่ตรงหน้า โคกเนินรูปทรงสามเหลี่ยมอูมแน่น โอบล้อมไปด้วยพุ่มแพรไหมสีดำระยับยิ่งกระตุ้นอารมณ์อยากของอังเดร ประเดี๋ยวเขาจะเบิร์นให้หล่อนร้อนฉ่า          “ขอผมกินอีกนะครับ”          เลขาพยักหน้าเขินๆ แต่ก็รีบอ้าขาให้เขาเลีย          “ซี้ด... ”          รสาเปล่งเสียงครางกระเส่า หล่อนเคยคิดเล่นๆ ด้วยความอยากรู้ว่าจะเป็นยังไง?... ถ้าน้องสาวสุดหวงของหล่อนโดนเลียด้วยลิ้น ทว่าตอนนี้รสาได้รู้ซึ้งแก่ใจแล้ว ความเสียวซ่านเต็มตื้นอยู่ในอารมณ์ ถ่างขาให้บอสสายเบิร์นจัดหนัก รสาดูเร่าร้อนเปลี่ยนไปเป็นอีกคน อาจเป็นเพราะความเร่าร้อนของอังเดรนั่นเองที่ปลุกเร้าให้หล่อนกล้า รสายอมให้อังเดรชมเชยอย่างไม่แหนหวงร่างกาย ราวจะชดเชยให้กับช่วงเวลาที่ผ่านๆ มา เพราะว่าเวียร์ไม่เคยลงลิ้นให้หล่อน เขาหัวโบราณเกินกว่าจะเอาศีรษะซึ่งมองว่าเป็นของสูงส่งมาคลุกเคล้ากับน้องสาวของหล่อนที่ถูกมองว่าเป็นของต่ำ... แต่อังเดรไม่คิดแบบนั้น          “สาเสียวค่ะบอส ซี้ดดดด... ”          คนโดนเบิร์นเปล่งเสียงครางยาว อังเดรเหลือบตาขึ้นมองหน้าเลขาร้อนสวาท ยิ้มหวามให้หล่อนแล้วก้มลงกดลิ้นไชชอนกุหลาบงาม ฝังใบหน้าหล่อๆ ลงมาจูบฟัดดอกไม้งามของรสาอย่างหื่นกระหาย ความเสียวซ่านทรมานทำให้เลขาดิ้นรนเล็กน้อย มีบ้างที่ดันศีรษะของเขาเอาไว้ด้วยความลืมตัว หากปลายลิ้นที่เสียบรัวเข้ามาอย่างจงใจปลุกเร้า ทำให้หญิงสาวต้องยอมถ่างขาอ้าซ่าให้บอสหื่นเชยชมเอาตามแต่ใจปรารถนา          “อ๊อย... พอเถอะค่ะ... มะ... มันเยิ้มแล้ว”          รสาอดเป็นกังวลไม่ได้ กับน้ำเสียวของตัวเองที่ไหลเยิ้มออกมาอาบเลื่อมร่องสวาท ทำให้หล่อนนึกเป็นห่วงเรื่องกลิ่น หากคำพูดของอังเดรที่ได้ยิน ก็ทำให้รสาโล่งใจคลายกังวลไปได้มาก          “ปล่อยให้ผมกินนะครับ... ไม่ต้องกลัว ของคุณหอมดีจัง... ผมชอบที่สุด กลิ่นคาวสดสะอาดแบบนี้แหละเป็นธรรมชาติ กระตุ้นอารมณ์ดีนัก”          อังเดรเป็นสายเบิร์นอย่างแท้จริง รสายิ้มอายๆ เขาช่างเข้าอกเข้าใจและรู้เท่าทันอารมณ์ความต้องการของผู้หญิง ไม่แปลกถ้ารสาจะอ่อนระทวยจนลืมไปว่าตัวเองมีสามีอยู่ที่เมืองไทย “อ๊อย... ” รสาตัวสั่น อังเดรแนบเน้นริมฝีปากซึ่งรกไปด้วยไรหนวดสากระคายเข้ากับกลีบเนื้อนุ่นแน่นตรงหน้า ดูดเลียเสียงดังจ๊วบจั๊บราวกับเป็นของอร่อย กลิ่นคาวสวาทคล้ายเนื้อปลาสดเร่งเร้าให้บอสหื่นกดปลายลิ้นเลียกินอย่างลุ่มหลงเอร็ดอร่อย          “ว้าว... ผมชอบที่สุด”          บอสสุดหล่อพึมพำด้วยความพึงพอใจ เขาใช้ลิ้นกับของรักของหล่อนได้อย่างถึงอกถึงใจ ผู้ชายแบบนี้แหละที่รสาใฝ่ฝันอยากได้เจอสักครั้งในชีวิต          “อูย... ไม่ไหวแล้วค่ะบอสขา... ยะ... หยุดเถอะ... อ๊า... บอสเลียเก่งเหลือเกิน... ซี้ดอ๊อย” สองมือขยุ้มศีรษะของอังเดรเอาไว้แน่น แอ่นอ้าร่องสวาทขึ้นรับปลายลิ้นกระหน่ำเลียลงมาเป็นจังหวะ ปลายลิ้นแข็งแรงตั้งเป็นลำ จุ่ม จ้วง ทะลวง แทง เข้าใส่แอ่งเนื้อนุ่มแน่น รสาแอ่นกายสะท้าน เสียวซ่านราวกับวิญญาณละลิ่วลอยติดปลายลิ้นของอังเดรไปแล้ว          “อ๊อย... อูยยยย... ไม่ไหวแล้วค่ะบอสขา”          พึมพำไม่เป็นภาษา หล่อนจวนเจียนจะขาดใจ  ตั้งแต่เกิดและเติบโตมาจนป่านนี้... ก็ยังไม่เคยมีใครทำกับช่องทางน้อยๆ ของหล่อนเหมือนอย่างที่อังเดรกำลังก้มหน้าก้มตาทำให้ด้วยความเต็มใจ          “ซี้ด... ดีเหลือเกินบอสขา” รสายังครางกระเส่า ให้ตายเถอะโรบิ้น... ใครจะเชื่อว่าริมฝีปากและปลายลิ้นของเขาจะทำให้หล่อนเสียวซ่านปานนี้ น่าเสียดายที่เวียร์หัวโบราณเกินกว่าจะทำสิ่งนี้ให้หล่อน ต่างจากอังเดรที่เจอหน้ากันเพียงแค่วันแรก แต่เขาก็เบิร์นให้จนน้ำกระจาย “ไม่ไหวแล้วค่ะ” รสาผลักศีรษะของบอสเบาๆ ขืนเบิร์นนานกว่านี้หล่อนขาดใจตายคาลิ้นของเขาแน่ๆ “บอสขา... ได้โปรด” หล่อนจ้องมองเป้ากางเกงของเขา แววตาเรียกร้องต้องการท่อนเนื้อที่เหยียดขยายเป็นลำแข็ง อังเดรมองปราดเดียวก็รู้ว่าเลขาสาวต้องการอะไร เขาขยับห่างออกมาเพื่อถอดเสื้อผ้า อึดใจต่อมาเนื้อตัวของอังเดรก็ตกอยู่ในสภาพล่อนจ้อน ความเป็นชายชาตรีใหญ่ยาวขนาดใกล้เคียงท่อนแขนเด็กผงาดออกมาต่อหน้า ทำให้รสาถึงกับยกมือขึ้นปิดปาก “โห... ” รสาส่ายหน้า ไม่คิดว่าจะถึงขนาดนี้... ความมหึมาของบอสทำให้หล่อนกระถดกายหนี แต่อังเดรรีบรั้งข้อมือเอาไว้ “ไม่ต้องตกใจครับ... โลกนี้มีความแตกต่างเสมอ ผมรู้ว่ามันน่ากลัวสำหรับคุณ แต่เชื่อเถอะ... เดี๋ยวคุณจะมีความสุข” รสารู้สึกทึ่งกับความเป็นชายชาตรีของเท่า “ผมจะทำเบาๆ” บอกพลางสอดมือเข้าใต้สะโพกของหล่อนแล้วรวบอุ้มขึ้นมานอนหงายใกล้ขอบเตียง บอสตาวาวมองหล่อน กระตุกยิ้มย่ามใจ เมื่อเห็นว่ารสาไม่ขัดขืน ก็แน่ละสิ... ไหนๆ เรื่องราวก็ดำเนินมาถึงขั้นนี้แล้ว อีกเดี๋ยวก็จะได้รู้ว่าความแตกต่างที่หล่อนเหลือบมองด้วยแววตาคาดหวังและรอคอยนั้นจะเป็นยังไง          “ถ่างขาให้ผมนะครับยาหยี”          น้ำเสียงนุ่มนวล มือข้างหนึ่งลูบไล้หัวเข่ากลมกลึงของรสา ค่อยๆ ง้างจนถ่างอ้าออกจากกันอย่างว่าง่าย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม