ตอนที่ 13
กินเส้น 1
เพราะความปากดีของหมี่ขาว พอทุกคนออกไปกันหมดแล้วเธอก็ต้องขนของบางอย่างขึ้นไปไว้ชั้นบนด้วยตัวเองแล้วก็จัดห้องนอนใหม่ แต่กว่าจะเสร็จก็ล่วงเข้าไปเกือบห้าทุ่ม พอคิดว่าร้านข้าวหลังมอน่าจะเหลือไม่มากแล้ว จึงลากกล่องใส่หนังสือที่หนักที่สุดเข้ามุมแล้วรีบออกไปก่อนที่จะไม่มีอะไรกิน
ช่วงฤดูฝนเป็นช่วงเวลาที่นักศึกษาหากินลำบากที่สุด ยิ่งเห็นประกายฟ้าแลบจากไกลๆ ก็ต้องรีบออกไปก่อนที่ฝนจะตกหนักเพราะร่มคันเก่าให้เฟิร์สยืมไปยังไม่ได้คืนเลย พอยืนอยู่หน้าประตูลิฟต์หมี่ขาวจึงนึกได้ว่าในห้องมีพวกของสดแช่ไว้ แต่ดันไม่มีข้าวสาร สรุปแล้วยังไงเธอก็ต้องออกไปข้างนอกอยู่ดี ได้แต่ภาวนาว่าฝนอย่าเพิ่งเทลงมาในตอนนี้เลย
น่าเสียดายที่พอลิฟต์ถึงชั้นล่างฟ้าก็ผ่าเปรี้ยง ฝนเทกระหน่ำลงมาราวกับฟ้ารั่ว
เกิดมาเป็นหมี่ขาว บทจะซวยก็ซวยจริงๆ
เธอเดินไปใต้คอนโดฯ เริ่มเซ็งขึ้นมาเพราะคอนโดฯ เพิ่งสร้างเสร็จได้ไม่
