ตอนที่ 4

1931 คำ
พอเช้าของอีกวัน ทุกคนก็ตื่นขึ้นมากันแต่เช้าก่อนจะเริ่มทำงานจิตอาสากันอีกครั้ง "น้องแพรครับ พี่ช่วยถือนะครับ" รุ่นพี่ในชมรมคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเพราะพยายามจะจีบแพรนลิน "อ่อไม่เป็นไรค่ะ แพรถือไหว" แพรนลินบอกออกไปก็เดินถือกระติกน้ำไปที่พวกเพื่อนๆที่กำลังซ่อมแซมห้องเรียนให้เด็กๆ "หืม หุ่นน่าจับทำเมียฉิบ" ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในเต้นท์อาหารเอ่ยบอกกับเพื่อนที่เข้าไปหาแพรนลินเมื่อกี้ "เออว่ะ แต่เล่นตัวมากไปหน่อย สักวันจะจับให้ร้องครางดังๆเลยแม่ง" ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดไปอยู่ๆ ลีโอที่ผ่านมาได้ยินพอดีก็ไม่พอใจ ก่อนจะถือถังสีไว้ แล้วแกล้งเดินไปชนจนมันเทใส่สองคนนี่อย่างตั้งใจ ผู้หญิงที่เขาเล็งไว้คนอื่นห้ามคิดแหย๋ม "เห้ย ไอ้ลีโอมึงเดินยังไงวะ" ชายคนหนึ่งเอ่ยออกไปอย่างไม่พอใจที่ถูกสีราดลงเต็มหัว "โทษที พอดีมือมันอ่อนแรงว่ะ เลยถือไม่ไหว" ลีโอพูดออกไปก็เดินออกไปทันที โดยที่สองหนุ่มได้แต่มองตามอย่างแค้นเคือง "ถ้ามึงไม่ใช่เพื่อนไอ้อาเทอร์ละก็ มึงไม่รอดแน่ไอ้ลีโอ" ชายหนุ่มพูดขึ้นเพราะไม่อยากมีปัญหากับอาเทอร์ "มึงไปแกล้งมันสองคนทำไมวะ" อาเทอร์ถามเพราะเห็นเหตุการณ์เมื่อครู่ "ไม่มีอะไรหรอกกูแค่เบื่อๆ" ลีโอบอกไป "มึงนี่นะ ไปนู้นเลยไปช่วยเขาทำงานไป จะได้เสร็จเร็วๆ" อาเทอร์บอกไปก็ชี้ไปทางที่แพรนลินอยู่ "เอาน้ำไหมคะน้อง" แพรนลินถามรุ่นน้องด้วยรอยยิ้มสดใส "เอาครับพี่แพรคนสวย" รุ่นน้องของแพรนลินเอ่ยอย่างแซวๆ แพรนลินก็ยิ้มให้พร้อมกับส่งน้ำให้รุ่นน้อง ก่อนจะหันไปเห็นลีโอที่เดินมาพอดี "พี่ลีโอเอาน้ำไหมคะ" แพรนลินเอ่ยถาม "ไม่ล่ะ ไม่ชอบกินของซ้ำกับใคร" ลีโอพูดออกไปก็เดินเลี่ยงไป ผู้หญิงอะไรขยันแจกยิ้มอยู่นั่นแหละ แถมยังให้คนนั้นแซวทีคนนี้แซวที "นายแว่นแอบปากจัดนะยะ ฮ่าๆ แถมยังเมินแกอีก" ริต้าที่อยู่ข้างๆเพื่อนสาวจึงอดแซวไม่ได้ที่นายแว่นเมินใส่เพื่อนเธอ "ยัยริต้า แกนี่ชอบซ้ำเติมฉันนะ หยุดพูดไปเลย" แพรนลินบอกออกไป แล้วมองตามลีโอไป "ฉันก็แค่บอก บางทีเขาอาจจะไม่ชอบผู้หญิงแรดๆแบบแกก็ได้นะ ดูจากหน้าตานายนั่นแล้ว" ริต้าพูดเสนอให้เพื่อนสาวได้คิด "ฉันแรดตรงไหนยะ" แพรนลินถามออกไปอย่างไม่เข้าใจ "โอ้ยยัยโง่ แค่แกแต่งตัวโป๊ๆ ผู้ชายเข้ามาจีบเยอะๆไม่ซ้ำหน้า คนอื่นเขาก็คิดว่าแกแรดแล้ว ไม่งั้นจะคนมาตั้งฉายาแกว่า น้องแพรร้อยศพเหรอยะ" ริต้าเอ่ยบอกเพื่อนสาว "แต่ฉันไม่ได้เป็นแบบนั้นสักหน่อย " แพรนลินเริ่มคิดตามเพื่อนสาวบอก ก่อนจะพูดด้วยเสียงเบาๆ "เห้ยแกอย่าคิดมากน่า ฉันก็พูดเล่นไปงั้นแหละ แกอย่าใส่ใจสิ ถ้าแกแรดน่ะนะ ฉันก็แรดกว่าแกอีก ฮ่าๆ" ริต้าพอเห็นเพื่อนเริ่มคิดจริงก็พูดออกไป "ช่างเถอะ มันคือตัวเราใครจะว่าไงก็ช่าง" แพรนลินพูดออกไป จากนั้นสองสาวก็คอยแจกน้ำให้เพื่อนๆจนกระทั่งทุกอย่างเสร็จก็เกือบจะบ่ายๆ ทุกคนจึงพากันไปพักผ่อน แพรนลินตั้งใจจะมาชวนลีโอให้ไปซื้อของในหมู่บ้านด้วยกัน ก็เจอเขากำลังคุยกับรุ่นน้องคนหนึ่งอยู่ ถ้าเธอจำไม่ผิดน่าจะชื่อน้ำตาล ยิ่งเห็นทั้งสองหัวเราะใส่กันแพรนลินก็รีบเดินเข้าไปทันที "คุยอะไรกันอยู่เหรอคะ ดูสนุกกันเชียว" แพรนลินเอ่ยถามทั้งสอง "อ่อ พี่ลีโอเขามาชวนน้ำตาลไปเที่ยวงานคืนนี้น่ะคะ" น้ำตาลเอ่ยบอกรุ่นพี่คนสวยออกไปด้วยความดีใจ เพราะเย็นนี้มีงานเลี้ยงส่งนักศึกษาที่มาซ่อมแซมโรงเรียน ถึงลีโอจะไม่ได้หล่อแต่อย่างน้อยก็น่าจะรวยแน่ๆ ไม่งั้นคงไม่เป็นเพื่อนกับพี่อาเทอร์ถึงจะเฉยเฉิ่มไปหน่อยก็พอทน น้ำตาลคิดในใจ "ชวนไปเป็นคู่คืนนี้ "แพรนลินพูดออกไปพร้อมกับจุกนิดๆที่นายเฉิ่มไม่มาชวนเธอ "แล้วพี่แพรมีคู่รึยังคะ" น้ำตาลถามออกไป "อ่อ ต้องมีคู่ด้วยเหรอคะ พอดีพี่มีผู้ชายให้เลือกนะคะเลยไม่ต้องมีคู่" แพรนลินพูดออกไปแล้วมองที่ลีโอ ส่วนลีโอก็ยืนไม่พูดไม่จา เพราะเขาแค่ไม่ชอบใจเธอเมื่อกี้ ส่วนเรื่องที่ชวนน้ำตาลก็เพราะว่าเขาไม่อยากเป็นจุดสนใจของใคร แต่พอได้ฟังที่แพรนลินพูดเขาก็ไม่พอใจเท่าไหร่ "เหรอคะ น้ำตาลก็ไม่แปลกใจหรอกค่ะ เพราะพี่แพรก็อ่อยผู้ชายไปทั่วนิคะ" น้ำตาลเอ่ยออกไปก็มิวายจิกกัดรุ่นพี่ด้วยความอิจฉา "น้องจะหาเรื่องพี่เหรอ" แพรนลินพูดออกไปเสียงดังอย่างไม่พอใจ "เปล่านะคะ น้ำตาลก็พูดตามความจริงขนาดพี่ลีโอที่เฉิ่มๆ พี่ยังอ่อยเลย" น้ำตาลพูดกลับตามความจริงที่เธอเห็นว่าแพรนลินพยายามอ่อยลีโอ "น้องแพรเขาจะมาอ่อยพี่ทำไมครับ พี่ไม่ได้หล่อสักหน่อย อีกอย่างพี่ก็ไม่ได้ชอบเขา" ลีโอพูดออกไป "เออ ฉันยอมรับว่าฉันชอบที่นายซื่อๆนะ แต่หลังจากนี้นายอย่างหวังเลย ฉันจะไม่ยุ่งกับคนอย่างนายเด็ดขาด" แพรนลินพูดออกไป ไม่ชอบมันแล้วไอ้ผู้ชายบ้า อย่างฉันหาได้ดีกว่านายเป็นร้อยเท่า แพรนลินคิดในใจแล้วเดินกลับไปหาเพื่อนสาวทันที "อย่าไปเชื่อนะคะ พี่แพรก็งี้แหละค่ะ" น้ำตาลพูดออกไปก็ยิ้มให้ลีโอ "งั้นพี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวตอนเย็นค่อยเจอกัน" ลีโอบอกไปก็เดินตามแพรนลินออกไป เพราะดูเหมือนเธอจะโกรธเขาจริงๆ "แกไปกับพี่อาเทอร์เถอะ ฉันไม่มีอารมณ์ไปแล้ว" แพรนลินบอกเพื่อนสาวออกไปก็ล้มตัวนอนลงไปที่เตียง "อ่าวเป็นอะไรไปอีกล่ะ" ริต้าเอ่ยถาม "ไม่มีอะไร แกไปเถอะ" แพรนลินเอ่ยบอกแล้วนอนต่อ "ไม่ แกบอกมาก่อนว่าแกเป็นอะไร" ริต้ายังคงตื้อถามเพื่อสาว "ก็ไอ้เฉิ่มมันไปชวนยัยน้องน้ำตาลอะไรนั่นไปงานคืนนี้อ่ะ แล้วแกรู้ไหมยัยเด็กนั่นมันด่าฉันนายนั่นยังเฉยเลย" แพรนลินร่ายยาวออกไป "แกก็ไม่ต้องชอบเขาต่อสิยะ สวยๆแบบแกหาใหม่ได้สบายๆ" ริต้าเอ่ยบอกเพื่อนสาว เพราะในใจลึกๆก็ไม่ได้อยากให้เพื่อนสาวคบกับลีโอเท่าไหร่ เพราะดูนิสัยแล้วแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ "ฉันไม่องไม่เอามันแล้ว เลิก จบ พอกันที " แพรนลินพูดออกมาก็ทำท่าเหวี่ยงๆ "ดีแล้ว ฉันจะได้ไม่ต้องมาปวดหัวกับแก งั้นแกก็ไปตลาดกับฉัน" ริต้าบอกไปก็ชวนเพื่อนสาว "ไม่ล่ะ แกไปเถอะ" แพรนลินเอ่ยออกไปก็นอนต่อไป "เออๆ อยากได้อะไรก็โทรมาละกัน" ริต้าบอกแค่นั้นก็เดินออกไป จากนั้นแพรนลินก็เบื่อจนไม่รู้จะทำอะไรจึงออกมาเดินเล่นรอบๆหมู่บ้าน ก่อนจะเดินไปเรื่อยๆ จนเห็นป้ายว่าข้างหน้ามีน้ำตก แพรนลินจึงไม่รีบรอช้าเร่งเดินเข้าไปตามทางทันที ก่อนจะเจอกับน้ำตกที่น้ำใสจนเห็นก้อนหินด้านล่าง ก่อนจะหันมองว่าไม่มีคนเธอจึงไปหาที่ลับตาจนเห็นหินก้อนใหญ่ "น้ำใสจัง " แพรนลินพูดไปพร้อมกับถอดเสื้อยืดสีดำออก ก่อนจะปลดกางเกงขายาวออกจนเหลือแต่ชุดชั้นในและแพนตี้ตัวน้อยที่ปกปิดร่างบางไว้ ก่อนจะลงน้ำไปแล้วเล่นน้ำเย็นๆอย่างชื่นใจ "ว้าย "แพรนลินพูดออกไปเมื่ออยู่ๆมีอะไรมาเกาะเอวเธอ ก่อนจะเอามือของตัวเองดึงออกเมื่อเห็นร่างผู้ชายอยู่ในน้ำ "ซ่า" ลีโอโผล่พ้นจากน้ำด้วยร่างกายเปลือยเปล่า เขาแอบตามแพรนลินมาจนเห็นเธอทำอะไรพิเรนๆแบบนี้ จึงให้ลูกน้องที่แอบตามเขาอยู่ไปเฝ้าทางเข้าไม่ให้ใครเข้ามาเห็น ก่อนจะคิดเล่นอะไรสนุกๆแกล้งเธอ จึงแอบว่ายน้ำมาหาเธอโดยไม่ให้เธอรู้ตัว "พี่ลีโอ " แพรนลินตกใจที่เห็นลีโอในร่างเปลือยเปล่า ก่อนจะมองสำรวจรูปร่างที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม แถมหน้าท้องยังมีซิคแพคสวยๆจนน่าสัมผัส ก่อนจะมองไปที่ใบหน้าของเขาหากถอดแว่นตาออกแล้วก็ไปจี้ไฝที่หน้าออก เขาคงจะหล่อมากแน่ๆ แพรนลินคิดในใจ "เล่นคนเดียวไม่สนุกหรอก มาเล่นกับพี่ดีกว่า" ลีโอพูดไปก็มองหน้าอกหน้าใจของแพรนลินที่ใหญ่จนเกินตัวจนมันล้นออกมา "คนลามก อย่ามองนะ" พอเห็นสายตาของเขาที่มองหน้าอกของตัวเองก็รีบเอามือปิดด้วยความเขิน "ไม่ได้มองสักหน่อย แบนอย่างกับไม่กระดานพี่ไม่ชอบหรอก" ลีโอแกล้งพูดออกไปแล้วหัวเราะใส่เธอ "นี่แน่ะคนบ้า กระดานที่ไหนยะ" แพรนลินพูดไปก็ตวัดน้ำใส่หน้าของลีโอจนเขาตั้งตัวไม่ทัน ลีโลก็รีบปิดไฝทันทีเพราะกลัวมันจะหลุดออก ก่อนจะเดินฝ่าแรงดันน้ำเข้าไปจับร่างบางไว้ "ปล่อยนะคนบ้า " แพรนลินพูดออกไปก็ดิ้นจนลีโอรัดเธอแน่นขึ้น "พี่เชื่อละว่าไม่ได้แบนจริงๆ" ลีโอพูดออกมาเมื่อแขนของเขาสัมผัสกับก้อนเนื้อนุ่มๆ "แพรไม่คิดเลยว่าคนเฉิ่มๆแบบพี่จะพูดอะไรลามกแบบนี้" แพรนลินพูดออกไปแบบไม่อยากจะเชื่อ "เราก็อ่อยพี่มาตั้งนานแล้วนิ อย่ามาทำใสๆหน่อยเลยน่า" ลีโอพูดกระซิบที่ข้างหูของแพรนลิน "แพรก็แค่เล่นๆ ไม่ได้จริงจังสักหน่อย ตอนนี้แพรไม่อยากลงอยากลองมันแล้วของนอกเนี่ย ปล่อยค่ะ" แพรนลินพูดไปโดยไม่คิดเพราะต้องการต่อปากต่อคำกับเขา "ทำไมล่ะของนอกแบบพี่อาจจะแซ่บกว่าของไทยที่เราเคยได้ก็ได้นะ" ลีโอพูดไปก็เริ่มอยากจะเปลี่ยนจากแกล้งเธอแล้วลงโทษจริงๆ "ปล่อยนะ ไม่งั้นจะร้องให้คนช่วยจริงๆด้วย" แพรนลินขู่ออกไป เพราะเริ่มจะกลัวกับสิ่งที่ลีโอกำลังจะทำ "ใครจะได้ยินในป่าแบบนี้ เราเห็นพี่เป็นของเล่นนักไม่ใช่เหรอ งั้นเรามาเล่นกันหน่อยเป็นไง" ลีโลพูดออกไปก็เริ่มขยับมือเลื่อนขึ้นไปกอบกุมหน้าอกของแพรนลิน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม