ตอนที่ 5 NC18+
2583 คำ
"อย่านะคะ แพรขอร้อง" แพรนลินเริ่มกลัวจึงเอ่ยขอร้องลีโอให้หยุดการกระทำนี้ ยิ่งตรงนี้เป็นน้ำตกเธอกลัวว่าจะมีคนมาเห็น
ลีโอก็ไม่ได้สนใจก่อนจะรั้งใบหน้าสวยเข้ามาจูบเบาๆ ก่อนจะบดขยี้แล้วแทรกเรียวลิ้นเข้าไปหยอกเย้า แพรนลินก็พยายามเอามือทุบอกเปลือยเปล่าแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเขายังคงจูบเธออย่างเอาเป็นเอาตาย แถมยังรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนปากแดงบวมเจ่อ
"ไง จูบพี่สู้คนอื่นๆของแพรได้ไหม" ลีโอถอนจูบออก แล้วเอ่ยถามแพรนลินพร้อมกับจับไหล่บางไว้
"ห่วยที่สุด จูบของนายไม่ได้ครึ่งของใครทั้งนั้น แล้วก็ปล่อยได้แล้ว" แพรนลินพูดออกไปอย่างโมโหที่ถูกเขาทำแบบนี้
"ห่วยงั้นเหรอ งั้นมาลองนี่หน่อยเป็นไง" ลีโอพูดไปก็ดึงตัวแพรนลินไปตามน้ำที่ไหลพัดผ่าน ก่อนจะพาเธอขึ้นไปบนโขดหินที่มีต้นไม้ต้นหญ้าบังอยู่ในมุมหลับตา ก่อนจะหันไปมองเสื้อผ้าของเธอวางอยู่แล้วพาร่างบางไปนั่งทับ
"อย่าทำบ้าๆนะ นี่มันในป่านะ" แพรนลินพูดออกไปเมื่อเห็นร่างหนาเต็มๆตา แถมน้องชายของเขาก็ยังพองตัวจนมันนูนออกมา ยิ่งกางเกงเปียกมันยิ่งเห็นไอ้นั่นชัดเจนจนเธอไม่กล้ามอง
"ตื่นเต้นดีนะ พี่ยังไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงนอกสถานที่สักคน เราเป็นคนแรกเลยนะที่พี่คิดจะทำ" ลีโอพูดไปก็มองร่างบางราวกับจะกลืนกิน
"ไอ้บ้า ไอ้หื่น ฉันไม่คิดว่าคนอย่างนายจะกล้าทำแบบนี้" แพรนลินพูดออกไปอย่างโมโหแล้วพยายามผลักไสเขาให้ออกไป
"ถ้าหื่นมันต้องแบบนี้" ลีโอพูดไปก็เข้าไปจูบอย่างเธอไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะดึงรั้งชุดชั้นในของแพรนลินออก แล้วผลักให้แพรนลินนอนลงไปกับโขดหินทันที
"อย่า อ้ะ ไอ้บ้า" แพรนลินครางออกมาเมื่อถูกร่างหนาตึงแขนไว้ข้างศรีษะทั้งสองข้าง จนเธอดิ้นสู้แรงไม่ไหว
"หัวยอดถันชมพูน่าเลียมาก พี่ขอนะ" ลีโอพูดไปก็ใช้มือข้างหนึ่งรวบแขนเธอไว้ ก่อนจะใช้มืออีกข้างหนึ่งเลื่อนมาบีบขย้ำหน้าอกของแพรนลิน
"อย่านะ ไอ้เลว ฉันเกลียดแก ฉันไม่น่าเชื่อใจคนแบบแกเลย" แพรนลินพูดออกมาทั้งน้ำตาที่ถูกกระทำย่ำยีโดยคนที่เธอคิดว่าเขาเป็นคนดี
"พี่ก็ไม่เคยเป็นคนดีนิครับ อีกอย่างเรามาอ่อยพี่เล่นๆทำไมกัน เราก็ต้องได้แบบนี้แหละ" ลีโอพูดจบก็ก้มลงไปเลียฐานดอกบัวสีชมพูจนมันแข็งเป็นไต เขาก็ใช้ลิ้นรัวๆกับยอดอกของแพรนลินอย่างหยอกเย้า แล้วจากนั้นก็สลับดูดเลียทั้งสองข้างไปมา
"อ้ะ อย่า กัด อ้ะ" แพรนลินร้องครางระงมเมื่อถูกสัมผัสที่แปลกใหม่ แถมยังถูกกัดยอดอกอย่างเสียวอีก
"จ๊วบ จ๊วบ" เสียงลีโอดูดเลียหน้าอกของแพรนลินอย่างเมามันส์ ลีโอไม่ได้ทำเพียงแค่นั้น เขายังจูบซอกคอขาวจนเป็นรอยแดงอย่างเป็นเจ้าของ
"อ้ะ พอแล้ว อย่า อ้ะ" แพรนลินครางออกมาเมื่อถูกปนเปรอด้วยลิ้นร้อนๆ
จากนั้นลีโอค่อยๆปล่อยมือบางให้เป็นอิสระแล้วค่อยๆโลมเลียร่างบาง ลงมาจนถึงหน้าท้องแบบราบและถึงเนินสามเหลี่ยมที่มีสิ่งปกปิดไว้อยู่ ก่อนจะดึงแพนตี้สีขาวออกอย่างรวดเร็ว
"อ้ะ อย่า แพรขอ" แพรนลินพูดออกไปเมื่อถูกถอดกางเกงในออกไป
"ขอให้พี่ชิมแพรใช่ไหม" ลีโอพูดออกไปก็อ้าขาแพรนลินออกจนเผยให้เห็นเนินสามเหลี่ยมสีแดงสดที่รอให้เขาได้ชิม ลีโอใช้นิ้วแบะกลีบกุหลาบออกแล้วใช้ลิ้นเลียติ่งสวาททันที
"อ้ะ อ้า ซี๊ด~" แพรนลินครางออกมาเมื่อถูกลิ้นร้อนๆสัมผัสกับจุดอ่อนไหวจนต้องร้องออกมา
ลีโอก็เลียร่องสวาทของแพรนลินอย่างไม่สนใจเพราะตอนนี้เขากำลังชินน้ำหวานแสนอร่อยอยู่นั่นเอง แพรนลินไม่ขัดขืนเพราะตอนนี้ร่างกายของเธอต้องการให้เขาสัมผัสร่างกายของเธอมากกว่านี้
"แจ๊ะ แจ๊ะ" เสียงลิ้นลีโอแทงเข้าแทงออกตรงร่องเล็กๆของเธอ ลีโอที่เริ่มทนไม่ไหวจึงใช้นิ้วกลางสอดเข้าไปในร่องของแพรนลินหนึ่งนิ้วแล้วขยับเข้าขยับออก
"อ้ะ พะ พี่ ลีโอ อ้ะ อ้ะ" แพรนลินสะดุ้งกับสิ่งแปลกใหม่ที่เขาสอดใส่เข้ามา จนต้องร้องชื่อเขาออกมาอย่างอดไม่ได้
"แค่นิ้วเดียวยังตอดขนาดนี้ ถ้าเป็นไอ้นั่นจะตอดขนาดไหน"
ลีโอพูดไปก็แทงเข้าออกไปตามจังหวะ ยิ่งน้ำหวานของเธอไหลเยิ้มเท่าไหร่มันก็แทงนิ้วเข้าไปเร็วเท่านั้น
จากนั้นลีโอก็เพิ่มเป็นสองนิ้วเพื่อให้ร่องของแพรนลินขยายออก เพื่อให้เธอรับตัวตนของเขาให้ได้ เพราะเขาเป็นฝรั่งขนาดตัวและขนาดเจ้าหนูของเขามันจึงต่างจากคนเอเชียมาก ถึงแพรนลินจะผ่านผู้ชายมาแล้ว แต่เขาก็ตัวใหญ่มากสำหรับเธอ
"อ้ะ อ้ะ อ้ะ ไม่ไหวแล้ว อ้ะ" แพรนลินครางออกไปแล้วสะบัดหน้าไปมา ก่อนจะกระตุกเกร็งอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
ลีโอก็ไม่รอช้ารีบจับแก่นกายออกมาจากกางเกงแล้วรีบถอดออก แล้วชักแก่นกายจนพองตัวพร้อมที่จะสู้รบก่อนจะนึกได้ว่าไม่มีถุงยาง เขาไม่ได้พกมาซะด้วย
“ครั้งเดียวคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง” คิดได้ดังนั้นลีโอแทรกตัวเข้าไปหาแพรนลิน แล้วอ้าขาเธอออกกว้างกว่าเดิม ก่อนจะค่อยๆถูแก่นกายกับติ่งสวาทของเธอ
"อ้ะ อย่า " แพรนลินพูดออกมาเสียงเบาเมื่อถูกจับอ้าขาอีกครั้ง ไม่รู้ครั้งนี้เขาจะทำอะไรกับเธออีก
ลีโอถูแก่นกายจนน้ำรักของเธอชะโลมแก่นกายจนเปียก เขาจึงกดแท่งรักใส่ร่องสวาทของเธอเบาๆ
"อ้ะ เจ็บ เอาออกไป แพรเจ็บ" แพรนลินพูดออกไป เมื่อเจ็บที่น้องสาวของตัวเองราวกับมันฉีกขาด พร้อมกับเอามือบีบแขนแขนลีโอเพื่อคลายความเจ็บ
"โอ้ ซี๊ด เข้ายากฉิบ" ลีโอสบทบทออกมา เมื่อเข้าไปในร่องของเธออย่างอย่างลำบาก จึงตัดสินใจดึงแก่นกายออกก่อนจะแทงเข้าไปใหม่รวดเดียวมิดด้าม
"โอ้ย! เจ็บ" แพรนลินร้องออกมาน้ำตาคลอเบ้า แล้วจิกเล็บลงที่แขนของเขา
"ซี๊ด ยังซิงทำไมไม่บอกพี่" ลีโอถามออกไปเมื่อรับรู้ได้ทันทีว่าได้ทำลายเยื่อพรหมจรรย์ของเธอไปแล้ว แถมน้องสาวของเธอก็ตอดแน่นจนแก่นกายของเขาเสียวจนแทบจะปริแตก
"เคยฟังไหมล่ะ บอกอย่า อย่า ก็แทงเข้ามาอยู่นั่นแหละ โอ้ย ซี๊ด " แพรนินพูดออกไปอย่างสุดทน เพราะตอนนี้ทั้งเจ็บทั้งแค้นที่โดนเขาเอากลางป่าแบบนี้
"ปากเก่งได้ งั้นก็ไม่เจ็บแล้วใช่ไหม พี่ขยับนะ" ลีโอพูดไปก็เอามือจับหัวเข่าของแพรนลินไว้ แล้วอ้ากว้างกว่าเดิมแล้วเริ่มขยับเอวสอบเบาๆ
"อ้ะ แสบ เบาๆ อ้ะ อ้ะ อ้ะ" แพรนลินเอ่ยบอกเมื่อถูกแก่นกายแทงเข้าออกเบาๆ
ลีโอก็ก้มลงไปดูดเลียหน้าอกหน้าใจของเธออีกครั้ง เพื่อให้เธอกลับมาเสียวอีกอีกครั้ง พร้อมกับกระแทกแก่นกายใส่ร่างบางไปด้วย
"อ้ะ อ้ะ อ้า พะ พี่ ลี โอ อ่ะ อ้ะ อ้ะ" แพรนลินครางระงมอย่างเสียวกระสันแบบไม่เคยเป็นมาก่อน เวลาโดนเอาความรู้สึกเสียวแบบนี้นี่เอง
ลีโอยิ่งได้ยินเสียงแพรนลินครางก็เริ่มจังหวะกระแทกให้เร็วขึ้น แล้วละจากดอกบัวคู่งามมาจับขาของแพรนลินให้ชิดกัน ก่อนจะเอามาวางที่บ่าของเขา พร้อมกับกระแทกแก่นกายใส่ร่างบางอย่างไม่ขาดตอน
"โอ้ ซี๊ด อ่าส์ แพร พี่ชอบร่องของแพรจริงๆ" ลีโอกระแทกแก่นกายไปก็เงยหน้าซู๊ดซี๊ดปากด้วยความเสียวที่แก่นกายถูดตอดรัดแน่น
"แพรเจ็บหลัง อ้ะ อ้ะ อ้ะ" แพรนลินบอกไปเมื่อเขากระแทกจนแผ่นหลังของเธอเสียดสีกับโขดหินจนเริ่มจะแสบ
ลีโอได้ยินก็หยุดกระแทกทันทีพร้อมกับดึงแก่นกายออก แล้วเปลี่ยนท่ารักให้แพรนลินอยู่ข้างบนแทน โดยที่เขาเป็นฝ่ายรองรับเธอแทน จากนั้นก็เสียบแก่นกายเข้าไปอีกครั้งแล้วใช้มือขยับสะโพกของแพรนลินให้โยกขึ้นลง
"อ่าส์ ขย่มลงมาสิแพร ขย่มลงมาแรงๆ" ลีโอพูดออกไปแล้วครางกระเส่า แล้วสวนเอวสอบขึ้นไปกระแทกใส่เธอ
"แพร อ้ะ อ้ะ ทำไม่เป็น อ้ะ อ้ะ" แพรนลินเอ่ยบอกแต่สะโพกก็ขยับไปตามจังหวะที่ลีโอทำ
"ทำเหมือนขี้ม้าคนดี โยกเอวร่อนใส่พี่ อ่าส์ " ลีโอพูดไปด้วยสีหน้าเสียว
"อ้ะ อ้ะ แบบนี้เหรอคะ อ้ะ" แพรนลินพูดไปก็ขย่มลงมา แล้วหมุนสะโพกผโยกไปข้างหน้าแบบงงๆ
"เดี๋ยวแตกก่อน อย่าหมุน อ่าส์ ซี๊ด" ลีโอพูดออกไป เมื่อแพรนลินหมุนสะโพกกับแก่นกายของเขาแบบไม่ประสา แต่มันก็ทำให้เขาเสียวจนพร้อมจะปริแตก
"ตับ ตับ ตับ " เสียงเนื้อกระทบกับดังก้อง แพรนลินก็ขย่มกระแทกใส่ลีโออย่างไม่อาย เพราะตอนนี้เธอกำลังหลงมัวเมาไปกับรสสวาทของเขา
ลีโอก็กระแทกสวนแก่นกายขึ้นใส่เธอเช่นกันอย่างไม่มีใครยอมใคร จนกระทั้งแพรนลินครางกระตุกเมื่อไปถึงสวรรค์
"อ้ะ อ้า อ้า อ้า อ้า " แพรนลินขย่มจนถึงสวรรค์ก็จะฟุบหน้านอนลงบนอกของลีโอ แต่ลีโอกลับรั้งแขนยันไว้แล้วตอกแก่นกายใส่เธอจนจุก ก่อนจะกระแทกอีกสองสามครั้งแล้วจะปลดปล่อยน้ำรักเข้าสู่ร่างบางอย่างลืมตัว
"โอว์ ซี๊ด อ่าส์" ลีโอครางออกมาพร้อมกับถอนแก่นกายออก แล้วปล่อยให้ร่างบางที่อ่อนแรงซบลงบนตัวเขา
ผ่านไปสักพักแพรนลินก็เริ่มขยับตัวลุกขึ้นออกจากตัวคนตัวโตที่รังแกเธอ
"แพรจะไปไหน" ลีโอเอ่ยถามทันทีที่ร่างบางผละออกไป
"นายไม่ต้องมายุ่ง ฉันจะกลับ" แพรนลินพูดออกไปโดยเปลี่ยนจากเรียกลีโอว่าพี่ แต่กลับเรียกว่านายแทน
"พูดกับผัวให้มันเพราะๆสิครับ " ลีโอพูดไปก็ลุกขึ้นมองแพรนลินที่หยิบเสื้อผ้าเอามาบังร่างกายของตัวเอง
"โอ้ย " แพรนลินร้องออกมาเมื่อจะใส่กางเกงแล้วเจ็บตรงใจกลางความสาว
"มานี่เดี๋ยวจะใส่ให้" ลีโอพูดไปก็ดึงกางเกงชั้นในของเธอมา แล้วสวมเข้าไปตามเรียวขางาม
แพรนลินก็ขัดขืนแต่เธอเจ็บอยู่จึงลำบากกับการใส่จึงยอมให้เขาแต่งตัวให้เธอ
พอลีโอแต่งตัวให้แพรนลินเสร็จก็ลุกขึ้นใส่กางเกงแต่เห็นแก่นกายมีคลาบเลือดติดอยู่จึงลงไปล้างคราบคาวของน้ำรักออก ก่อนจะแต่งตัวให้เสร็จ
แพรนลินก็ไม่ได้สนใจพยายามลุกขึ้นอย่างยากลำบาก ก่อนจะค่อยๆเดินออกไปโดยไม่สนใจเขา ลีโอที่แต่งตัวเสร็จก็ใส่แว่นตาแล้วหันไปเห็นร่างบางเดินอย่างทุลักทุเลเพราะเกมรักเมื่อกี้ จึงเข้าไปช้อนตัวอุ้มร่างบางไว้ในอ้อมกอด
"อ้ะ ปล่อยนะคนบ้า นายจะทำอะไรอีก" แพรนลินพูดออกไปทันทีที่ถูกอุ้ม
"เดินไหวรึไง จะค่ำแล้วเดี๋ยวพี่อุ้มเอง" ลีโอพูดออกไปก็เดินลิ่วๆออกมาตามทางเดิน จนกระทั่งถึงทางเข้า ก่อนจะส่งสายตาสั่งให้คนของเขาที่ติดตามอยู่หลบไป เพราะไม่อยากให้แพรนลินเห็น จากนั้นก็เดินกลับเข้าไปในหมู่บ้าน โดยมีชาวบ้านมองดูเขาและเธอมาตลอดทาง
"อ้าวน้องแพรเป็นอะไร ทำไมมึงถึงต้องอุ้มมา" อาเทอร์เอ่ยถามเมื่อเห็นเพื่อนรักอุ้มสาวสวยไว้ในอ้อมกอด
"ยัยแพร แกเป็นอะไร" ริต้าก็ความด้วยความเป็นห่วง
แพรนลินอึกอักไม่รู้จะตอบยังไง เพราะมีแต่คนมองเธอเต็มไปหมด
"แพรตกน้ำน่ะ ฉันไปเห็นพอดีเลยลงไปช่วยทัน" ลีโอพูดออกไปเพราะไม่อยากให้แพรนลินเสียหาย
"แล้วพี่แพรไปทำอะไรถึงตกน้ำตกท่าได้ล่ะคะ" น้ำตาลเอ่ยจิกกัด เมื่อเห็นลีโออุ้มร่างของรุ่นพี่ก็ไม่พอใจ
"ปล่อยแพร" แพรนลินพูดออกไปเสียงจริงจัง
"เดี๋ยวพี่อุ้มไปส่ง" ลีโอยังคงเอ่ยต่อไป
"ไม่ต้องค่ะ แพรไปเองได้ปล่อยแพรลงเถอะค่ะ" แพรนลินบอกออกไปเพราะแค่นี้ทุกคนก็มองเธอแบบไม่ดีมากพอแล้ว
"เดี๋ยวริต้าพาเพื่อนริต้าไปเองค่ะ พี่ลีโอปล่อยเถอะค่ะ" ริต้าเห็นเพื่อนสาวพูดด้วยน้ำเสียงแบบนั้นจึงรู้ว่ามันต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ๆ จึงเอ่ยออกไป
ลีโอจึงปล่อยร่างบางให้เป็นอิสระอย่างไม่เต็มใจ ก่อนจะมองสบตากับแพรนลิน
ริต้าเอาเสื้อกันหนาวมาคลุมให้เพื่อนสาวก่อนจะช่วยพยุงเพื่อนสาวไว้
แพรนลินก็สบตากับลีโอแล้วมองด้วยแววตาว่างเปล่าก่อนจะเอ่ยกับเพื่อนสาวว่า
"ไปเถอะแก"แพรนลินบอกไปแล้วเดินออกไปช้าๆโดยมีเพื่อนคอยช่วยพยุง
"ไม่มีอะไรแล้ว ทุกคนกลับไปเตรียมตัวได้แล้วตอนค่ำเรายังมีงานเลี้ยงอีก" อาเทอร์บอกไปเมื่อไม่มีอะไรแล้ว จนทุกคนแยกย้ายกันไป อาเทอร์ก็ดึงตัวลีโอให้ไปที่ห้องที่ทั้งสองพักด้วยกันก่อนจะพูดถามเพื่อนทันที
"ไอ้ลีโอ ฉันรู้นะว่าแกไปทำอะไรมา" อาเทอร์พูดออกไปเพราะตอนลีโอปล่อยตัวแพรนลินลงเขาเห็นรอยแดงที่คอของเธอ
"แกอย่ามารู้มากน่า" ลีโอพูดไปก็ถอดแว่นตาแล้วใช้แอลกอฮอร์เช็ดใฝออก
"แต่แกมีคู่หมั้นแล้วนะ แล้วถ้าน้องแพรเขารู้แกจะทำยังไง" อาเทอร์ถามออกไป เพราะลีโอมีคู่หมั้นอย่างมารีน่าอยู่แล้ว
"แล้วทำไม ฉันจะเล่นกับของเล่นของฉันมันผิดตรงไหน" ลีโอบอกไปก็ถอดเสื้อออก จนอาเทอร์เห็นแผ่นหลังเป็นรอยแดงๆเต็มแผ่นหลังของลีโอ
"ของเล่น นี่แกเห็นน้องแพรเป็นของเล่นเหรอไอ้ลีโอ" อาเทอร์เอ่ยถามแบบไม่พอใจ
"ในเมื่อเธอเห็นฉันเป็นของเล่น ฉันก็จะทำกับเธอแบบนั้น" ลีโอพูดออกไปแล้วยิ้มมุมปาก
"ฉันว่าแกหยุดเถอะว่ะ ก่อนที่มันจะถลำลึกไปมากกว่านี้" อาเทอร์เอ่ยเตือนออกไป
"อืม" ลีโอบอกแค่นั้นก็เข้าห้องน้ำไป
- ผู้เขียน
