ท่าอากาศยานนานาชาติฮ่องกง
"พี่พิทเดี๋ยวแพรไปเข้าห้องน้ำแปปนึงนะคะ เนลตั้นจะไปกับม่ามี้ไหมครับ " แพรนลินเอ่ยบอกพี่ชายก็หันมาถามลูกชายที่นั่งอยู่บนรถเข็นกระเป๋าอย่างซุกซน
"ไปฮะม่ามี้ เนลตั้นก็ปวดฉี่" เด็กน้อยพูดอย่างน่ารักน่าชัง
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปนั่งรอตรงนั้นนะ เสร็จแล้วก็ออกมาหาพี่ละกัน" พาทิศเอ่ยบอกก็ชี้ที่นั่งตรงหน้าห้องน้ำให้น้องสาวดู
"ค่ะ ไปกันเถอะครับ" แพรนลินพูดไปก็อุ้มลูกชายสุดที่รักลงจากรถเข็น ก่อนจะจูงมือพาลูกชายไปเข้าห้องน้ำ
"ม่ามี้ เนลตั้นไม่เข้าห้องนี้ เนลตั้นจะเข้าห้องนู้น" เด็กน้อยเอ่ยออกไปเมื่อถึงทางแยกหน้าห้องน้ำเพราะไม่อยากเข้าห้องน้ำผู้หญิง
"ไม่ได้นะครับ ที่นี่ไม่เหมือนที่ไทยนะครับไปเข้ากับม่ามี้นะครับคนเก่ง" แพรนลินบอกลูกชายออกไป
"ไม่เอา ลุงพิทบอกว่าโตแล้วต้องเข้าห้องนี้ ห้องนั้นเข้าไม่ได้" เด็กน้อยเอ่ยออกไปเพราะจำรูปสัญลักษณ์ที่ผู้เป็นลุงสอนได้
"แต่มันอันตรายไม่ได
