คำเตือน!
เนื้อหาในตอนนี้มีฉากบังคับให้สมยอม/ร่วมรัก/ไม่เหมาะสม นักเขียนไม่ได้มีเจตนาไม่ดีหรือสนับสนุนการกระทำผิดๆแบบนี้ในชีวิตจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ **นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากไม่ใช่แนว ไม่แนะนำ**
"ยืนนิ่งอยู่ทำไม"
"อ ฮึก..."
"ถอดสิ" ปากหนาของรองประธานหนุ่มเอ่ยบอกร่างเล็กที่ยืนสั่นอยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
"..." อลินญาก็เม้มปากแน่นสะอื้นร้องไห้ไปด้วยความตื่นกลัว
"ฉันบอกให้ถอด" เพทายเอ่ยย้ำด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้นกว่าเดิม ทำเอาคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ปล่อยโฮ
"ฮือออ คุณเพทายคะ ฮึก อลินขอโทษ"
"ฉันไม่ต้องการคำขอโทษจากเธอ"
"ฮึก..."
"จะถอดดี ๆ หรือว่าจะต้องให้มีใครรับโทษแทนเธอก่อน"
"..." ดวงตากลมโตเงยมองหน้าร่างสูงที่นั่งอยู่ตรงหน้าทันทีที่เรียวปากหนาพูดจบ
"จะเป็นพี่เธอคนเมื่อกี้ หรือว่าคนที่ทำให้เธอสองคนเข้ามาได้" ชายวัยใกล้สามสิบมองหน้าถามร่า
