23 ทำไมไม่เจ็บ

1567 คำ

ด้านเพทาย เจ้าของดวงตาคมเหลือบสายตาลงไปมองนาฬิการาคาแพงที่ตัวเองสวมใส่อยู่ก่อนจะพบว่ามันเป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าเข้าไปแล้ว เขาจัดการอยู่เคลียร์งานในบริษัทใหญ่จนเวลาล่วงเลยไปมากพอสมควร "กลับกันเลยไหมครับ" เสียงอนุชิตที่ยืนอยู่ด้านข้างเอ่ยถาม โดยหลังจากที่หมดเวลางาน อนุชิตก็ได้เข้ามาทำหน้าที่ต่อจากเมฆาอย่างเช่นทุกครั้ง "อืม" เพทายพยักหน้าตอบกลับพลางบิดร่างกายไล่ความเมื่อยล้าออกพร้อมกับลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งด้วยสีหน้าท่าทีปกติ สองเท้าหนักเดินนำลูกน้องคนสนิทตรงไปยังรถหรูที่จอดอยู่บริเวณหน้าตึก รอบข้างมีแต่เพียงความเงียบงัน เนื่องจากพนักงานคนอื่นได้กลับกันไปจนหมดตั้งแต่เวลาเลิกงาน จะมีก็แต่เพียง... "แพทริค! เล่นบ้าอะไรเนี่ย" "จูบหน่อย" "นี่!" เสียงสองคนกำลังเดินหยอกล้อกันตามหลังเพทายมา ร่างสูงที่เดินมาจนถึงรถตัวเองจึงหันไปมองตามเสียง ก่อนจะเห็นน้องชายตัวเองกำลังเดินแกล้งเล่นอยู่กับพราวดาวด้ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม